KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • ODR Bratoszewice

WYSZUKIWARKA

Choroby kur nieśnych i ich zapobieganie

Opublikowano 01.06.2018 r.
Choroby bakteryjne kur mogą okazać się nawet ogólnym pomorem, jeśli nie zadbamy w porę o ich zwalczanie i zapobieganie im. Warto wiedzieć na ich temat więcej, zwłaszcza, że mogą pojawić się zarówno w chowie fermowym jak i przydomowym kur nieśnych i brojlerów mięsnych. Są przy tym bardzo zaraźliwe i kończą się sporymi stratami ekonomicznymi.

Choroby bakteryjne kur mogą zdarzyć się we wszystkich rodzajach hodowli i każdych kurnikach, bez względu na ich wielkość. Wywołują je mikroorganizmy chorobotwórcze, których rozprzestrzenianie inicjuje nadmierna obsada, zbytnia wilgoć (niekorzystne warunki mikroklimatyczne) i zła higiena (szczególnie za rzadkie dościelanie gniazd i usuwanie starej ściółki, zła jakościowo ściółka), złe żywienie i stres.

Chore bakteryjnie kury niosą coraz mniej jaj, a nieleczone zaczynają w końcu padać. Koniecznie trzeba znać objawy chorób bakteryjnych kur, by móc im szybko i skutecznie zapobiegać, a w razie czego je leczyć. Wśród najczęstszych tego typu przypadłości u niosek, szczególnie w chowie przydomowym wymienia się kolibakteriozę, mykoplazmozę i katar zakaźny. Ich leczenie musi być oparte na antybiotykach, podawanych w wodzie pitnej. Trzeba też pamiętać o założeniu odpowiedniej wentylacji dla dobrej wymiany powietrza oraz stosowaniu ściółki i paszy niepowodujących zbytniego zapylenia, bo czynniki te bardzo źle wpływają na drogi oddechowe i kondycję ptaków, co jeszcze bardziej pogłębia choroby. Stosowane w zwalczaniu chorób antybiotyki wymagają ponadto stosowania odpowiedniej karencji na jajka.

 

Choroby bakteryjne kur – zakaźny katar drobiu

Jest to bardzo łatwo i mocno zaraźliwa choroba, z bardzo szybkim okresem inkubacji roznoszących ją bakterii. Brak tu jednak dużych upadków, sporemu pogorszeniu ulegają za to wyniki produkcyjne, w tym nieśność. Objawy zakaźnego kataru kur to:

  • obrzęk/opuchnięcie wokół oczu i zatok,
  • sklejanie się powiek w zaawansowanej postaci choroby,
  • nocne charczenie oraz specyficzny cuchnący wyciek z nosa, przypominający wyglądem drobne kuleczki.

Chorobie dobrze zapobiega poprawa odporności u kur, osiągana poprzez dobrze zbilansowaną dietę oraz dostęp do świeżego powietrza, słońca i trawy. Leczniczo podaje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, rozpuszczane przez określoną ilość dni w poidłach. Niezbędna jest też poprawa warunków środowiska bytowania ptaków i prawidłowe/lepsze żywienie, wraz z uzupełnianiem minerałów i witamin, dzięki którym można zapobiec nie tylko tej, ale i wielu innym chorobom bakteryjnym drobiu. Najlepiej jednak zapobiegać zakaźnemu katarowi, bo gdy już pojawi się w kurniku, na pewno piorunująco szybko zaatakuje też resztę stada.

 

Choroby bakteryjne kur – kolibakterioza

Wywołują ją bakterie E.Coli (Escherichia Coli), które jednak występują normalnie w organizmie drobiu, będąc ich naturalną florą jelitową. Bywają jednak pewne szczepy patogenne, które w sprzyjających warunkach mogą wywołać epidemię kolibakteriozy.

Bakterie te można spotkać np. w unoszącym się w powietrzu pyle, w ściółce, czy wyschniętym kale, a także na ciele licznie tu latających much. Zakażeniu ulegają przede wszystkim ptaki z osłabioną odpornością, zestresowane i żyjące w złych warunkach zoohigienicznych. Sprzyja temu również duża wilgotność, przegrzanie (zbyt duże średnie temperatury w kurniku), zmiana żywienia, obecność/towarzystwo wirusów i grzybów, które także osłabiają ptakom odporność. Choroba objawia się kłopotami z układem oddechowym – duszności, charczenie, kaszel, kichanie, wypływ z nosa. Czasem choroba ta atakuje też układ kostny, dając stany zapalne stawów i utrudniając chodzenie. Z kolei przewlekła postać kolibakteriozy wywołuje uszkodzenia skóry.

Najskuteczniej zapobiegać tej chorobie robiąc opryski na bazie witaminy A i substancji chroniących układ oddechowy ptaków. Należy też mocno zadbać o polepszenie warunków zoohigienicznych i mikroklimatu, bo mocno wpływa to na rozwój omawianej infekcji (poprawa wentylacji, częstsza zmiana ściółki, ograniczenie zapylenia i wilgoci). W leczeniu robi się antybiogram i podaje stosowne antybiotyki.


Choroby bakteryjne kur – mykoplazmoza

Chorobę wywołują bakterie przenikające do układu oddechowego i stąd do krwionośnego. Infekcji tej sprzyjają ciemne, zaniedbane i rzadko wietrzone kurniki oraz brak stosowania zasady „pomieszczenie pełne – pomieszczenie puste” i nadmierna obsada drobiu. Infekcja ta jest bardzo trudna do zwalczenia, znacznie obniża produkcję nieśną i może powodować duże straty w upadkach, co oczywiście naraża hodowle na nieopłacalność. Najpierw jednak kury coraz mniej chętnie jedzą, chudną, zaczynają kaszleć, rzęzić i charczeć. W zapobieganiu mykoplazmozie, najlepsze efekty przynoszą szczepienia profilaktyczne. Niezbędna jest również dbałość o należyte warunki zoohigieniczne w kurniku oraz karmienie paszą dobrze zbilansowaną i zasobną w witaminy i minerały.

 

 

kontakt1.jpg
Sergiusz Baar
Redakcja WDR
 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Tematy pokrewne:
Uwaga na mikotoksyny!Uwaga na mikotoksyny!

POWIĄZANE TEMATY:choroby bakteryjne kur
Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO