Ptasia grypa - o czym warto wiedzieć?

Ptasia grypa jest jedną z tych chorób, które oprócz konsekwencji związanych z dobrostanem zwierząt mają także znacznie ekonomiczne. Kraj, w którym pojawi się choćby jedno ognisko grypy, nie może eksportować drobiu i produktów pochodzenia
drobiarskiego co najmniej z regionu, w którym choroba się pojawiła, ale niestety również bardzo często  z obszaru całego państwa

Jak podaje PIW- PIB, na razie jedyną efektywną bronią w walce z grypą ptaków jest:

• szybkie rozpoznanie choroby w laboratorium;
• skuteczna likwidacja ptaków w ognisku oraz
• wprowadzenie tymczasowych restrykcji na obszarze występowania grypy, aby zapobiec jej  dalszemu rozprzestrzenieniu (zgodnie z decyzją powiatowego lekarza weterynarii). Poza szybkim tempem zmienności genetycznej, wirus posiada szereg innych niekorzystnych cech. Na przykład długo przeżywa w niskich temperaturach: w temperaturze +4°C (temperatura lodówki) ponad 2 miesiące, a w zamrożeniu wiele miesięcy, a nawet lat.

Wirus jest zdradliwy również z tego względu, że u jednych ptaków (np. kur czy indyków) może powodować bardzo gwałtowny przebieg i wysoką śmiertelność, podczas gdy przedstawiciele innych gatunków (np. kaczek czy gęsi) czasami chorują, a niekiedy pozostają zdrowe lub wykazują objawy mało specyficzne. W tym samym czasie wirus może się u nich niepostrzeżenie namnażać i mogą one stanowić „ciche” źródło zakażenia dla wrażliwych ptaków.

Na szczęście wirus grypy posiada też kilka słabych punktów. Po pierwsze – jest bardzo wrażliwy na wysoką temperaturę i pod działaniem 70°C ginie prawie natychmiast.

Dlatego też drób i jaja właściwie upieczone, usmażone lub ugotowane są w pełni bezpieczne. Po drugie – powszechnie stosowane środki dezynfekcyjne, mydło i detergenty bardzo skutecznie eliminują zagrożenie.

PIW radzi też, jak rozpoznać ptasią grypę u ptactwa. Na początku choroby spada apetyt i pragnienie. Ponieważ wirus atakuje mózg, chore osobniki mogą wykazywać objawy nerwowe: drgawki, porażenia skrzydeł, chwiejny chód, skręt szyi, czy też wygięcie szyi na grzbiet (tzw. „patrzenie w gwiazdy”). Towarzyszyć temu może duszność, sine zabarwienie grzebienia i biegunka. Ptaki są osowiałe, mają nastroszone pióra i gromadzą się wokół źródeł ciepła.

Warto, aby hodowcy drobiu szczegółowo zapoznali się z analizą przeprowadzoną przez Państwowy Insytut Weterynarii. Analizę można znaleźć TUTAJ