Od kurczaka do nioski - jak prawidłowo przeprowadzić odchów?

Wychowalnia przed wstawieniem piskląt musi być dokładnie wyczyszczona, umyta i zdezynfekowana, podobnie jak i urządzenia techniczne – sprawne, czyste i zdezynfekowane. Bardzo ważne jest odpowiednie dogrzanie wychowalni. Ogrzewanie należy rozpocząć na tyle wcześnie, żeby woda, pasza, ściółka i wszystkie przedmioty, z którymi pisklęta się stykają, miały temperaturę zbliżoną do tej w wychowalni. Czas, w jakim powinniśmy rozpocząć ogrzewanie, zależy od materiałów, z jakich zbudowana jest odchowalnia, temperatury na zewnątrz i wynosi od 12 do 72 godzin. W dniu wstawienia piskląt temperatura powinna oscylować wokół 33 st. C.
Ważne jest obserwowanie zachowania piskląt. Jeśli jest zbyt zimno, ptaki będą gromadzić się wokół źródła ciepła, a jeśli za ciepło – będą się od nich oddalać.
Intensywność światła wpływa na aktywność piskląt ‒ ostre pobudza, przyćmione uspokaja. Zadaniem programu świetlnego w czasie wychowu jest stworzenie optymalnych warunków wzrostu i rozwoju ptaków. Światło spełnia istotną rolę w regulowaniu: pobierania paszy, spoczynku, dojrzewania płciowego. Poprzez oddziaływanie na przysadkę mózgową ma decydujący wpływ
na nieśność. Natężenie światła w okresie nieśności od 3 do 4 Wat. Program świetlny jest skuteczny w kurnikach całkowicie zacienionych.
Praktyczna rada – jeśli jest możliwe przeczytanie gazety z drobnym drukiem w najciemniejszej części kurnika to znaczy, że oświetlenie jest odpowiednie.
Odchów kurcząt możemy podzielić na trzy okresy. W pierwszym – do około 8. tygodnia życia – należy stopniowo (wraz z wiekiem ptaków) skracać długość dnia świetlnego do około 8 godzin; dzień nie może być jednak krótszy niż 8 godzin, bo ptaki popadłyby w depresję i stałyby się mniej odporne.
W drugim okresie, który u kur typu nieśnego trwa od około 9. do 19. tygodnia życia – dzień świetlny nie powinien przekroczyć 10 godzin, musi być przez cały czas na tym samym poziomie i o takiej samej intensywności; zapobiega to przedwczesnemu wejściu stada w nieśność.
Trzeci okres to czas stymulacji nieśności, tj. na około 3 tygodni przed planowanym rozpoczęciem nieśności dzień świetlny należy wydłużać codziennie o 15-20 min, tak aby w 21.-22. tygodniu życia ptaków osiągnął długość 16 godzin i musi pozostawać na tym poziomie aż do jego zakończenia. Nie wolno przekraczać 17 godzin, bowiem będzie to niefizjologiczne, nieekonomiczne i nie zwiększy nieśności ptaków, a może powodować: słabsze skorupy, wynicowanie jajowodu, histerie, kanibalizm i upadki.
Każdy gatunek ptaków ma optymalny wiek uzyskania dojrzałości płciowej warunkujący osiągnięcie największej wydajności nieśnej, i tak:
• indyki osiągają dojrzałość nieśną w wieku około 30.-32. tygodnia i potrzebują w okresie nieśności 16-godzinnego dnia świetlnego
• gęsi niosą się sezonowo; okres godowy gęsi powinien rozpocząć się pod koniec stycznia; szczyt nieśności następuje na przełomie marca i kwietnia, kiedy dzień świetlny wynosi 12 godzin i taki 12-13 godzinny dzień świetlny powinien pozostać do końca sezonu; zbyt długi dzień świetlny i zbyt intensywne żywienie w okresie przygotowawczym i nieśności może być przyczy- ną zakończenia nieśności już w kwietniu; trzeba gęsi wcześniej przed zachodem słońca zamykać albo później wypuszczać, ponieważ wydłużenie dnia świetlnego i podnoszenie temperatury powietrza powoduje u gęsi zmniejszenie nieśności i zjawisko kwoczenia
• kaczki w okresie nieśności potrzebują 14-15-godzinnego dnia świetlnego.
Błażej Miksa ŁODR w Bratoszewicach Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
|