Taka jest nasza wiara "Uczestnictwo wiernych w przekazywaniu prawdy objawionej"

1. Sensus fidei
Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina nam, że wszyscy wierni uczestniczą w zrozumieniu i przekazywaniu prawdy objawionej. Jak mówi Sobór Watykański II, w czym ujawnia się tzw. „sensus fidei”, czyli „zmysł wiary” :
Ogół wiernych, mających namaszczenie od Ducha Świętego (por. J 2,20 i 27), nie może zbłądzić w wierze i tę szczególną swoją właściwość ujawnia przez nadprzyrodzony zmysł wiary całego ludu, gdy poczynając od biskupów aż po ostatniego z wiernych świeckich ujawnia on swoją powszechną zgodność w sprawach wiary i obyczajów. Albowiem dzięki owemu zmysłowi wiary, wzbudzanemu i podtrzymywanemu przez Ducha prawdy, Lud Boży pod przewodem świętego urzędu nauczycielskiego, za którym wiernie idąc, już nie ludzkie, lecz prawdziwie Boże przyjmuje słowo (por. Tes 2,13), niezachwianie trwa przy swojej wierze raz podanej świętym (por. Jud 3), wnika w nią głębiej z pomocą słusznego osądu i w sposób pełniejszy stosuje ją w życiu (LG 12).
2. Wierni świeccy i hierarchia, czyli Lud Boży
Powyższa definicja wyraża prawdę, że nie tylko hierarchia czyli biskupi, prezbiterzy i diakoni uczestniczą w procesie przekazywania Prawdy objawionej, ale również cały lud wierny. Nie znaczy to jednak, że są dwie różne wspólnoty, które niezależnie od siebie uczestniczą w przekazywaniu i interpretacji prawd wiary. Hierarchia jest bowiem częścią Ludu Bożego więc tylko wtedy, gdy wierni świeccy łącznie z biskupami, prezbiterami i diakonami wyrażają zgodność w sprawach wiary i obyczajów ukazuje się owy „zmysł wiary”, który gwarantuje poprawność przekazywanego i interpretowanego depozytu prawdy objawionej.
3. Czy to znaczy, że większość ma rację?
Z zacytowanej definicji wynika jeszcze jedna bardzo ważna prawda. Otóż, nie wystarczy, że pewna część lub większość Ludu Bożego wyraża jakieś przekonanie w dziedzinie wiary i moralności lub nawet je praktykuje, aby stwierdzić, że jest to zgodne z prawdą objawioną. Niezbędnym tego warunkiem jest powszechna zgoda co do niej. Definicja wskazuje również jasno, że nie ma opozycji między urzędem nauczycielskim Kościoła, a zmysłem wiary Ludu Bożego, gdyż ten drugi tylko – pod przewodnictwem pierwszego – odczytuje, trwa i żyje w świetle prawdy objawionej (por. KKK, 91-93).
4. Wzrost rozumienia wiary?
Duch Święty, który działa w życiu Kościoła sprawia, że wspólnota Ludu Bożego wzrasta w rozumieniu zarówno rzeczywistości, jak i depozytu wiary. I tak, Lud Boży przez dociekania teologiczne, kontemplację i lekturę Bożego Słowa oraz dzięki nauczaniu biskupów – którzy z sukcesją apostolską otrzymali niezawodny charyzmat prawdy – trwa nieustannie w objawionej prawdzie, pogłębiając jej rozumienie i coraz pełniej kształtując swoje życie według jej kształtu.
![]() |
Ks. Piotr
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
|