Koń w polskiej turystyce - koń huculski

Konie te są zrównoważone i cierpliwe, co sprawia, że są chętnie wykorzystywane również w hipoterapii.Niestety na obecną chwilę, wiele z nich jest trzymanych w ciepłych stajniach, co jest wbrew ich pierwotnej naturze, co może to spowodować zatarcie się tych nieco „prymitywnych” cech tej rasy. 

W Polsce jest wiele ośrodków, państwowych jak i prywatnych, które zajmują się zachowaniem czystości rasy. 

Są to m.in. Stadnina Koni Huculskich w Gładyszowie czy Zakład Doświadczalny Instytutu Zootechniki PIB ODRZECHOWA.
Konie huculskie ze względu, na swój charakter są chętnie wykorzystywane w agroturystyce i turystyce konnej, a że są małego wzrostu, sprawdzają się doskonale dla początkujących jeźdźców, jak i tych bardziej zaawansowanych. 

Konie te mają krępą budowę ciała, suchą długą głowę i krótką bardzo silną szyję. Charakteryzują się niewysokim, ale wyraźnym kłębem. W kłębie klacze osiągają 130-140cm, natomiast ogiery 132-145 cm. Ich waga waha się pomiędzy 350-430 kg. Są więc to konie niewielkich rozmiarów.

Mają silne, krótkie kończyny o bardzo mocnych kopytach co jest istotne podczas wypraw w tereny górskie, gdzie konie te świetnie dają sobie radę. Dziś zapotrzebowanie na konia z tak wspaniałymi cechami, a zarazem mało  wymagającego, przy tak ogromnym rozwoju turystyki konnej, jest nieocenione. 

Coraz modniejsze stają się wyjazdy na wieś rodzin z dziećmi po to, aby poznać tradycje, zamiłowanie do posiadania koni itp. Rasa koni huculskich przeszła długą drogę, aby być tak docenianą w dzisiejszych czasach. Dzięki temu, że utrzymywane były przez pokolenia w prymitywnych warunkach, dziś są one doskonale przystosowane do współczesnych warunków chowu  i wszechstronnego ich wykorzystania.