Uprawa jabłoni - przygotowanie owoców przed zbiorem

Uprawa jabłoni

Twardość miąższu zależna jest od zaopatrzenia owoców w wapń. Wskazane jest sukcesywne dostarczanie tego pierwiastka w trakcie wzrostu owoców. Po naniesieniu go poprzez oprysk jest wchłaniany przez skórkę i przekazywany do miąższu, który ujędrnia. Im miąższ bardziej wysycony jest związkami wapnia tym mniej narażony na choroby przechowalnicze, przede wszystkim gorzką plamistość podskórną.

Wybarwienie jest drugim czynnikiem wpływającym na jakość handlową owoców. Za kolor skórki oraz transport substancji pokarmowych odpowiada potas, a także fosfor (odpowiedzialny za syntezę barwników).

Bardzo ważne są również: magnez (jako centralna składowa cząsteczki chorofi lu) oraz mangan i cynk, chroniące chlorofi l przed degradacją. Istotne jest też właściwe zabezpieczenie owoców tuż przed zbiorem przed chorobami przechowalniczymi.

Wiele infekcji grzybowych ujawniających się podczas okresu przechowalniczego zaraża owoce jeszcze w sadzie. Dlatego ważne jest wykonanie zabiegu chemicznego przed zbiorem w celu właściwej ich ochrony.

Od kilku lat standardem w produkcji sadowniczej jest integrowana ochrona roślin. Metoda ta zakłada łączenie różnych metod (fi zycznych, agrotechnicznych, biologicznych i chemicznych) oraz zabiegów wykonywanych podczas zbioru czy przechowywania owoców. Z tego też względu w celu ograniczenia występowania chorób przechowalniczych należy pamiętać, aby zapewnić owocom odpowiednią ochronę jeszcze w sadzie. Wybierając najkorzystniejszy termin zbioru należy pamiętać, że jego opóźnienie stymuluje rozwój chorób. Czynność tę należy wykonać po przeschnięciu drzew. Ważne, by nie zbierać owoców bezpośrednio po deszczu lub silnej rosie, gdyż woda przyspiesza rozwój grzybów. Choroby przechowalnicze zmniejszają zysk sadownika. Koszt zabezpieczenia owoców przed nimi jest nieporównywalny ze stratami, jakie może ponieść sadownik podczas przechowywania.

Zbiór i transport jabłek

Zbiór i transport owoców powinien odbywać się z zachowaniem ostrożności, co zminimalizuje ryzyko powstawania uszkodzeń skórki. Następnie należy jak najszybciej je schłodzić, gdyż utrudni to rozwój grzybów i w miarę możliwości przechowywać w warunkach optymalnych dla danej odmiany.

Przechowalnictwo w Polsce ma bardzo duże znaczenie, bowiem wiele z uprawianych w naszym kraju odmian należy do grupy odmian zimowych, a ich owoce przez wiele miesięcy zachowują bardzo dobrą jakość. Wszelkie straty owoców odbijają się niekorzystnie na opłacalności produkcji z uwagi na wysokie koszty związane z utrzymaniem obiektów przechowalniczych.

Choroby przechowalnicze jabłek

Choroby przechowalnicze dzielimy na te o pochodzeniu fi zjologicznym (abiotyczne) oraz infekcyjnym (biotyczne). Choroby fizjologiczne objawiają się głównie zmianą wyglądu skórki lub konsystencji miąższu. Na możliwość ich wystąpienia mają wpływ, m.in.: odmiana, warunki wzrostu, termin zbioru i warunki przechowywania. Owoce najczęściej są porażone przez gorzką plamistość podskórną, oparzeliznę powierzchniową, szklistość miąższu, rozpady – wewnętrzny, starczy, chłodniczy i plamistość.

Jednym ze sposobów zapobiegania niektórym z nich jest zwiększenie poziomu wapnia w owocach poprzez pozakorzeniowe nawożenie drzew. Dolistne preparaty wapniowe pośrednio zabezpieczają owoce przed rozwojem grzybów. Te zawierające więcej wapnia są bardziej jędrne w czasie zbioru, a także wolniej dojrzewają.

Choroby pochodzenia infekcyjnego często ujawniają się na owocach dopiero po kilkumiesięcznym przechowywaniu. Najczęstszą drogą zakażenia jest uszkodzenie skórki w wyniku czego postępuje proces gnilny. Część patogenów pojawia się tylko na powierzchni skórki obniżając jakość handlową owoców.

Niektóre grzyby pozostając na skórce wytwarzają rakotwórcze mikotoksyny, które mogą stanowić zagrożenie dla człowieka.