Patron "Zielonej Wyspy" - wspomnienie św. Patryka

Święty Patryk

Patryk urodził się około roku 358 według innych źródeł 389. Pochodził najprawdopodobniej z terenów dzisiejszej Walii, choć za miejsce urodzenia bywa również uważane zachodnie wybrzeże Brytanii. Z pochodzenia był Brytem. Ojciec Patryka - Kalpurniusz był urzędnikiem rzymskim. Gdy Patryk miał 16 lat porwali go irlandzcy piraci  i sprzedali w Irlandii, do niewoli. Pracował tam jako pasterz, szybko nauczył się języka i poznał obyczaje panujące na wyspie. Po sześciu latach udało się mu zbiec z niewoli, lecz nigdy nie zapomniał Zielonej Wyspy. Uważał, że jego powołaniem jest głoszenie Ewangelii w Irlandii. Dlatego, gdy zdobył odpowiednie wykształcenie w dwóch szkołach misyjnych i  wyświęcono go na biskupa, wyjechał, by  opowiadać Irlandczykom o nauce Pana Jezusa. Podobno miał we śnie widzenie, w którym usłyszał wezwanie, by wrócić do Irlandii i głosić tam Ewangelię. Był też podobno bliskim krewnym św. Marcina z Tours i znajdował się pod jego duchowym wpływem. Działalność misyjną rozpoczął w 431, w 432 został biskupem. Wtedy też powrócił do Irlandii jako biskup misyjny. Nawrócił wielu pogan, którzy czcili różne bożki. Praca św. Patryka doprowadziła do ewangelizacji północnej, środkowej i zachodniej części wyspy oraz wprowadzenia zorganizowanej formy działalności kościelnej. Założył wiele kościołów, m.in. katedrę i klasztor w Armagh. 

Żył 76 lat, z tego w  Irlandii spędził aż 40. Żeby wytłumaczyć Irlandczykom tajemnicę Trójcy Świętej używał trzylistnej koniczyny.  Dlatego każdy Irlandczyk przypina sobie w dniu jego święta  koniczynkę. Ale przede wszystkim mówił im o bezgranicznej i bezwarunkowej miłości Bożej. 
Sam prowadził bardzo surowe życie zakonne. Jeszcze za życia zasłynął wieloma cudami, które przyczyniły się do nawrócenia Irlandczyków. Według legendy przywracał wzrok ślepcom, ożywiał zmarłych i uwolnił Irlandię od plagi węży. Pod koniec życia dokonał chrztu kraju. Zmarł prawdopodobnie w 461 r. O życiu świętego dowiadujemy się z jego własnych Wyznań i Listu do Korotyka.

Wspomnienie św. Patryka

Choć nie był Irlandczykiem, obwołano go patronem Irlandii i zawsze 17 marca przypada jego święto. Dzień Świętego Patryka jest jest irlandzkim świętem narodowym, dniem wolnym od pracy w Irlandii. Najważniejszą tradycją obchodów dnia św. Patryka jest noszenie ubrań w kolorze zielonym. Zielony to narodowy kolor Irlandii, nawiązujący do trawiastego krajobrazu wyspy i symbolizujący koniczynę przypisywaną tradycyjnie świętemu Patrykowi. Oprócz przypinania zielonej, trzylistnej koniczynki, inną tradycją związaną z obchodami Dnia św. Patryka jest tradycja wypicia szklanki whiskey, którą nazywa się „dzbanem Patryka”. Wiążę się to z legendą, wedle której święty Patryk nastraszył pewną karczmarkę, która nie dolewała pełnej miarki trunku, że przez to pojawią się w jej karczmie potwory. Przestraszona kobieta od tego czasu uczciwie zawsze napełniała szklankę do pełna.

W innych krajach święto to związane jest przede wszystkim z podawaniem zielonego piwa oraz pokazami irlandzkich tańców i muzyki. Sam zwyczaj podawania tego dnia zielonego piwa, nie jest tradycją rodem z Irlandii, zwyczaj ten wprowadzili potomkowie Irlandczyków, którzy wyemigrowali do Stanów Zjednoczonych w XIX i XX wieku. 

Fot. Wikipedia