Ekochów bydła

Ekologiczny chów bydła

Powinien opierać się na zasadzie poszanowania wysokich standardów dotyczących dobrostanu, zaspokajać potrzeby związane z trybem życia danego gatunku, natomiast w odniesieniu do zdrowia zwierząt – musi polegać przede wszystkim na zapobieganiu chorobom. W związku z tym trzeba zwrócić uwagę na stan pomieszczeń inwentarskich, praktyki hodowlane, obsadę zwierząt i wybór rasy bydła przystosowanej do lokalnych warunków, żywotnej oraz odpornej na choroby. 

Niewątpliwą zaletą ekologicznego chowu bydła jest bardzo wysoki poziom dobrostanu zwierząt, czyli zapewnienie im wystarczającej przestrzeni do kładzenia i obracania się oraz do wykonywania naturalnych ruchów. Zwierzęta muszą być wolne od pragnienia, głodu, chorób, urazów czy też bólu. Warto zauważyć, że dzięki zapewnieniu odpowiednich warunków są w stanie w pełni ujawnić najlepsze cechy użytkowe. 

Utrzymanie bydła w gospodarstwach ekologicznych powinno być oparte przede wszystkim na wykorzystaniu trwałych użytków zielonych (TUZ). Szczególne znaczenie mają pastwiska, które pozwalają na zmniejszenie nakładów finansowych na produkcję.

Prawidłowe żywienie jest jednym z podstawowych czynników uzyskania dobrych wyników produkcyjnych. Na jego efektywność ma wpływ żywienie paszą ekologiczną, dostosowaną pod względem składu surowcowego i formy do zapotrzebowania zwierząt uwarunkowanego: wydajnością, wiekiem, stanem fizjologicznym, zdrowiem i kondycją. Karmę pozyskuje się przede wszystkim z gospodarstwa, w którym stado jest utrzymywane lub z innych gospodarstw ekologicznych, znajdujących się w tym samym regionie.

Wyjątkowo dopuszcza się żywienie paszami konwencjonalnymi, jednakże ich ilość nie może przekraczać 5% suchej masy pasz. W przypadku gospodarstw będących w trakcie okresu przestawienia, karma z gospodarstw konwencjonalnych może stanowić maks. 30% dziennej dawki. Przy zakupie pasz należy zwrócić uwagę, aby składniki, z których one powstały, nie były modyfikowane genetycznie. Żywienie zwierząt roślinami GMO w gospodarstwach ekologicznych jest bezwzględnie zabronione. Zaleca się żywienie pastwiskowe bydła z tego względu, że zielonka jest zjadana wówczas, kiedy znajduje się w odpowiednim stadium rozwojowym i ma najwyższą wartość odżywczą.

Bydło w obiektach inwentarskich powinno być utrzymywane na ściółce ze słomy lub innego odpowiedniego materiału naturalnego. Przy naszych klimacie ważną rolę odgrywają pomieszczenia dla zwierząt. Ostatnio coraz częściej można jednak zaobserwować, że bydło mięsne chowane jest całorocznie na pastwisku (bez budynków). Do tego typu chowu nadają się rasy odporne na trudne  warunki atmosferyczne. Trzeba im jednak zapewnić schronienie oraz stały dostęp do czystej wody. 

Złą praktyką jest utrzymywanie zwierząt w pomieszczeniach ciemnych, ciasnych i źle wentylowanych. Potrzebują one bowiem dostępu tlenu, a także światła. Warto nadmienić, że w obiektach inwentarskich gromadzi się wiele gazów, które nie są spotykane w powietrzu atmosferycznym, a nawet jeśli w nim występują – to w znikomym stężeniu. Mowa tutaj na przykład o amoniaku, siarkowodorze czy też dwutlenku węgla. Są to toksyczne substancje, które powodują liczne choroby i schorzenia. 

Bardzo istotnym czynnikiem, który wpływa na zdrowotność i produktywność zwierząt, jest mikroklimat w budynkach inwentarskich, dlatego powinno się wykonywać przynajmniej dwa razy w roku (wiosną oraz jesienią) dezynfekcję pomieszczeń. Obiekty muszą być również zabezpieczone przed gryzoniami oraz muchami. W gospodarstwach ekologicznych leczenie zwierząt polega na podawaniu różnych preparatów medycznych, przy czym pierwszeństwo mają leki roślinne i produkty homeopatyczne. Terapia weterynaryjna dopuszczalna jest jedynie wtedy, kiedy zastosowane środki są nieskuteczne, a leczenie zapobiega cierpieniu zwierząt. Okres karencji w powyższym przypadku powinien być dwukrotnie dłuższy niż dla zwierząt w gospodarstwach tradycyjnych. Jeśli dla danego leku nie jest on określony, należy przyjąć minimum 48 godzin. Gdy natomiast w stadzie wystąpi ognisko choroby zwalczanej z urzędu, dopuszcza się wszystkie nakazane prawem zabiegi higieniczne oraz leczenie konwencjonalne. 

Sylwia Bąk  Artykuł opracowany we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach  Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj