KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • ODR Bratoszewice
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie

WYSZUKIWARKA

Fakty i mity o pszczołach i miodzie

Opublikowano 23.05.2022 r.
przez Redakcja KalendarzRolnikow.pl
Wiadomo, że powstało i utrwaliło się wiele mitów związanych z pszczołami. Nie wszystkie opowieści da się potwierdzić, choć są bardzo ciekawe. Niektóre kwestie wymagają dalszych badań, albo są interpretowane w zależności od sytuacji. Z pewnością jednak, zajmując się pszczołami, wpływamy pozytywnie na środowisko naturalne. A oto kilka ciekawych spostrzeżeń na temat pszczół.

pszczoły miód

Pszczoły i miód - fakty i mity

  • Pszczoły nie śpią – w rzeczywistości owady te śpią 8 godzin dziennie. W nocy zasypiają pracujące za dnia zbieraczki, a aktywne są pszczoły ulowe, które mogą odpocząć w innym momencie doby.

 

  • Miód nigdy się nie psuje – prawidłowo przechowywany miód może być spożywany znacznie dłużej niż wskazuje na to data przydatności do spożycia. Wynika to z faktu, że pszczoły mają w przewodzie pokarmowym specjalny enzym, który rozkłada glukozę zawartą w miodzie na kwas glukonowy i nadtlenek wodoru. Nadtlenek wodoru (jego roztwór to woda utleniona) przeciwdziała rozwojowi bakterii, wirusów i grzybów. Chłodne i pozbawione dostępu światła słonecznego pomieszczenie oraz odpowiednie, niemetalowe pojemniki mają istotny wpływ na jakość miodu. Ważne jest, aby pojemnik taki był szczelnie zamknięty, ponieważ miód ma właściwości higroskopijne, co oznacza, że chociaż sam ma mało wody, może ją pochłaniać z powietrza. Również zbyt wczesne pobranie miodu z ula, gdy zawiera on zbyt dużo wody, wpływa na skrócenie jego przydatności do spożycia. Jeśli spełnione są jednak warunki dojrzałości produktu oraz jego dobrego przechowywania, miód faktycznie może nie psuć się przez wiele lat, chociaż jego smak będzie się zmieniać, a właściwości prozdrowotne stopniowo mogą zanikać.

 

  • Miód nie może być toksyczny – w pewnych szerokościach geograficznych pszczoły wytwarzają miód zwany miodem obłędu. Powstaje on z nektaru rododendronów. Spożycie tego produktu powoduje halucynacje. Jest on stosowany (w niewielkich ilościach) głównie w przypadku problemów z potencją przez lokalnych mężczyzn. Cena tego rodzaju miodu sięga nawet ok. 1200 zł za kilogram.

 

  • Miód po otwarciu należy przechowywać w lodówce – nie trzeba, wystarczy miejsce zacienione, z daleka od promieni słonecznych.

 

  • Biała „piana” w słoiku oznacza, że miód się zepsuł – pojawia się ona na wierzchu miodu. Są to uwiezione pęcherzyki powietrza, wydostające się do górnej części słoika. Obecność takich pęcherzyków w naczyniu z miodem przyśpiesza jego krystalizację. Nie jest to jednak powód do wyrzucania miodu.

 

  • Dzieci nie powinny jeść miodu – miód to doskonałe źródło witamin, soli mineralnych, związków o działaniu przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybicznym. Spożywanie miodu jest bardzo wskazane, ale dla dorosłych i starszych dzieci. Nie wolno go natomiast podawać dzieciom do 1 roku życia. Naturalny miód, nieprzetworzony i niepasteryzowany (aby nie stracił swych prozdrowotnych właściwości) może bowiem zawierać zarodniki jadu kiełbasianego. Zarodniki te mogą znajdować się w glebie lub kurzu unoszącym się w powietrzu i osadzać na włoskach, które pokrywają ciała pszczół. W ten sposób dostają się do ula. Jeśli zostaną zjedzone przez dorosłych lub starsze dzieci, będą wydalone ze stolcem, zanim zdążą wykiełkować. Układ pokarmowy dzieci do 1 roku życia, jest jeszcze zbyt niedojrzały, a zarodniki pozostają w nim wystarczająco długo, by móc wykształcić się i uwolnić toksyny botulinowe. Toksyny botulinowe prowadzą do zatrucia jadem kiełbasianym u niemowląt, wówczas mogą spowodować paraliż mięśni płuc oraz trudności oddechowe, a to stan zagrażający życiu.

 

  • Wszystkie pszczoły pracują tak samo – około 20% osobników z pszczelej rodziny wykonuje połowę mniej lotów po pokarm niż reszta mieszkańców ula. Jest to forma zabezpieczenia rodziny w sytuacji, gdyby nagle dużo zbieraczek zginęło w terenie lub podczas obrony gniazda. Poza tym, intensywnie pracujące robotnice starzeją się szybciej, więc te pszczoły, które pracują mniej, mogą je w razie potrzeby łatwo zastąpić.

 

 
Małgorzata Smela
Artykuł opracowany we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
POWIĄZANE TEMATY:miódpszczoły
kontakt1.jpg Redakcja KalendarzRolnikow.pl
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO