Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa
Francuska zakonnica, wizytka - Małgorzata Maria Alacoque w oktawie Bożego Ciała 1675 r. w czasie modlitwy ujrzała Pana Jezusa. Miał przebite serce. Powiedział do niej:
„Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że całe się im oddało, wyczerpało się i unicestwiło, aby przekonać ich o swojej miłości, a oni prawie zawsze odpłacają Mu niewdzięcznością, wzgardą, zniewagą i oziębłością. Dlatego proszę cię, aby w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała obchodzono szczególne święto ku czci mojego Serca, wynagradzając mu godziwie poprzez publiczne wyznanie win i przyjęcie komunii św. za wszystkie zniewagi, jakich zaznało, gdy było wystawiane na ołtarzach. Ja zaś przyrzekam ci, że moje Serce otworzy się szeroko, aby rozlać obficie Bożą miłość na tych, którzy w taki sposób będą oddawać mu cześć”.
Choć Małgorzata robiła wszystko, by wypełnić wolę Pana Jezusa - nie było to proste zadanie. Nikt nie chciał jej wierzyć. Doświadczała wielu przykrości. Czuła się zupełnie bezradna. Wtedy Pan Jezus powiedział jej, jak tego dokonać:
„Zwróć się do mojego sługi i powiedz mu ode mnie, żeby uczynił wszystko, co w jego mocy, w celu zaprowadzenia tego nabożeństwa. Niech nie upada na duchu w trudnościach, jakie napotka, gdyż nie będzie mu ich brakować”. Kapłanem, na którego wskazał był młody, trzydziestoletni jezuita, spowiednik sióstr - o. Klaudiusz La Colombiere. Gdy s. Małgorzata po raz pierwszy go zobaczyła, usłyszała wewnętrzny głos: „Oto ten, którego ci posyłam”. Kapłan uwierzył w prawdziwość objawień Małgorzaty. Złożył uroczysty akt poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusa i zobowiązał się do szerzenia Jego czci.
Dwa lata później został przeniesiony do Londynu. Tam został kaznodzieją na dworze księżny Yorku - Marii Beatrycze, żony Jakuba Stuarta, późniejszego króla Anglii. Księżna była gorliwą katoliczką, za co pogardliwie nazywano ją papistką. Ks. Klaudiusz przekonał ją do kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa, która zwróciła się do Stolicy Apostolskiej z oficjalną prośbą o ustanowienie święta ku czci Serca Jezusa.
Tym, którzy będą czcić serce Chrystusa, złożył On za pośrednictwem Małgorzaty Mariii Alacoque aż dwanaście obietnic:
1.Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach.
4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.
5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.
9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony.
10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych.
11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną.
12. Przyrzekam w nadmiarze miłosierdzia Serca mojego, że wszechmocna miłość moja udzieli tym wszystkim, którzy komunikować będą w pierwsze piątki przez dziewięć miesięcy z rzędu, łaskę pokuty ostatecznej, że nie umrą w stanie niełaski mojej ani bez sakramentów i że Serce moje stanie się dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.
Lidia Lasota
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
|