Korowódka dębówka - piękna i niebezpieczna

- Na gąsienice trzeba uważać, ponieważ mogą powodować nieprzyjemne, a czasami także groźne dla zdrowia objawy. Pokryte gęstymi włoskami gąsienice żerują nocą, najczęściej na liściach dębów. Czasem można je spotkać na jesionach, bukach, kasztanach, brzozach, śliwach, leszczynach oraz wierzbach. Po zmroku wędrują w szeregu w regularnym korowodzie po pniach i gałęziach. Stąd też ich nazwa - „korowódka dębówka”. Na jednym drzewie może być nawet 100 tys. takich owadów - informują Lasy Państwowe.

Dlaczego korowódka dębówka jest niebezpieczna?

Dorosła postać owada nie jest groźna. Problem stanowi jego gąsienica, a konkretnie trujące włoski, którymi jest pokryta już od pierwszego dnia życia. 

- Każda larwa ma ok. 60 tys. parzących włosków o długości 2 milimetrów, służących jej do ochrony przed naturalnymi wrogami. W momencie zagrożenia, korowódka może wystrzelić w powietrze te włoski, które z unoszone przez wiatr mogą przemierzyć nawet kilka kilometrów. Są kruche i łamliwe, wypełnione różnymi proteinami i parzącym płynem, zwanym thaumetopoeiną. Po kontakcie ze skórą lub oczami substancja ta może wywoływać nieprzyjemne uczulenia i podrażnienia, a często także objawy groźne dla zdrowia - wyjaśniają leśnicy.

Co zatem zrobić, jeśli będziemy mieli nieprzyjemność spotkania się z larwą korowódki? Leśnicy zalecają następującą procedurę:

• Zdejmij ubranie, na których mogą być szkodliwe włoski (wypierz je w min. 60 stopniach!)
• Jeśli włoski znajdują się bezpośrednio na skórze, usuń je za pomocą taśmy klejącej. Po prostu przyłóż klejącą stroną do miejsc, gdzie mogą znajdować się włoski gąsienicy i odklej. W razie konieczności czynność powtórz wielokrotnie, zmieniając kawałki taśmy.
• Podrażnione miejsca przemyj letnią wodą. 
• Nie drap i nie pocieraj zmian alergicznych, jakie wystąpiły na skórze.

Gdy włoski gąsienicy dostaną się do oczu, albo spowodują silną rekcję alergiczną, jak najszybciej zgłoś się do lekarza! 

- Symptomy te mogą wystąpić od razu bądź w ciągu kilku godzin. Dlatego w większości przypadków stosuje się tylko terapię antyhistaminową lub miejscowe zastosowanie leków steroidowych - dodają przedstawiciele Lasów Państwowych.

foto: Pixabay