Rolnictwo 4.0

Rolnictwo 4.0

Uprawa roli, oparta na zastosowaniu wymienionych osiągnięć nauki i techniki, nazywana jest rolnictwem 3. generacji albo rolnictwem 3.0. Gospodarz wyposażony w powyższe, znacznie ułatwiające pracę technologie, jest jednak nadal niezbędny podczas ich wykonywania.

Obecnie wielkimi krokami zmierzamy w kierunku rolnictwa 4.0, określanego też jako rolnictwo autonomiczne, które charakteryzuje się m.in. tym, że można już nie ujrzeć operatorów maszyn podczas ich pracy w polu.

W dalszym ciągu wykorzystuje się tu komputery i nawigację satelitarną, ale w wymiarze bardzo poszerzonym i udoskonalonym. Przede wszystkim jednak rolnictwo 4.0 cechuje się zbieraniem bardzo dużej ilości danych z różnych zakresów i źródeł oraz ich przetwarzaniem. Dane te dotyczą np. stanu uwilgotnienia gleby, prognoz pogody, temperatury i wilgotności powietrza, stanu odżywienia i nawodnienia roślin, ukształtowania powierzchni pola, obecności przeszkód terenowych (drzew, słupów, rowów itp.): prognoz plonów. Na potrzeby rolnictwa autonomicznego stworzono tzw. Internet Rzeczy, dzięki któremu pracujące na polu wyspecjalizowane roboty lub automatyczne nośniki narzędzi mają dostęp poprzez sieć internetową do baz danych, różnych standardów i protokołów. Mogą się nimi wymieniać bez udziału człowieka, choć i ten też może z nich korzystać za po-
mocą urządzenia mającego połączenie z Internetem.

Z założenia inteligentne maszyny autonomiczne mają same znaleźć drogę dojazdową do pola, omijać przeszkody terenowe, przerwać pracę w przypadku niesprzyjających warunków, a po jej wykonaniu wrócić w wyznaczone miejsce. Rolnik natomiast, posługując się tylko smartfonem,
może zdalnie skorygować pracę pojedynczej lub wielu maszyn naraz. Dzięki Internetowi Rzeczy możliwe jest też śledzenie parametrów eksploatacyjnych pracujących maszyn, np. prędkości roboczej i zużycia paliwa. Oczywiście, jest to zasługa bardzo wielu czujników i kamer, w jakie są wyposażone te urządzenia.

Precyzja pracy robotów może w niedalekiej przyszłości poważnie ograniczyć zapotrzebowanie na siłę roboczą do zbioru w uprawach, które tego wymagają.

W Wielkiej Brytanii np. oczekuje się, że automaty do zbioru malin zastąpią w tej czynności cudzoziemców przyjeżdżających do pracy sezonowej. Jednym z wielu skutków wprowadzenia wyposażonych w sztuczną inteligencję maszyn autonomicznych do rolnictwa, będzie sprowadzona do minimum chemiczna ochrona roślin, oparta o wypadkową wielu danych do tego celu wykorzystanych. Ich analiza sprawi, że będzie to tylko wybiórcze opryskiwanie określonych obszarów uprawy bądź nawet pojedynczych roślin. Możliwe też stanie się upowszechnienie mechanicznego zwalczania chwastów.

Do takiego wniosku skłania prezentacja, jaka miała miejsce we wrześniu br. w Niemczech, zorganizowana przez firmę John Deere. Przedstawiono tam pielnik, który wykorzystał dane dotyczące odległości roślin w rzędach, zarejestrowane przez siewnik.

Prace dotyczące zastosowania pojazdów autonomicznych w rolnictwie prowadzą, oprócz John Deere, także inne znane firmy, m.in.: New Holland, Case, SDF, Robotti oraz Naio. W naszym kraju także powstała taka konstrukcja. Jest to model badawczy, zaprezentowany na wystawie Agro Show 2022, wyprodukowany przez konsorcjum firmy Unia i instytutów Sieci Badawczej Łukasiewicz. Robot jest w trakcie testów polowych, po których ukończeniu w przeciągu najbliższych 2-3 lat, planowana jest jego seryjna produkcja

Ryszard Kaczmarek Artykuł opracowany we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach  Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj