Jak nauczyć się asertywności?

Czym jest asertywność? 

Zgodnie z podręcznikową definicją to posiadanie i wyrażanie własnego zdania oraz bezpośrednie wyrażanie własnego zdania w granicach nienaruszających praw i psychicznego terytorium innych osób. Asertywność nigdy nie łączy się z agresją. Pozwala nam zaprezentować własne zdanie, nie raniąc przy tym odczuć innych osób. Jak wiadomo nie jest to zadanie łatwe. Podczas konfliktów, sztuka asertywności pomaga znaleźć kompromis.

Sztuka mówienia „nie”

Ludzie asertywni potrafią też powiedzieć „nie” bez wyrzutów sumienia, złości czy lęku. Ta umiejętność przydaje się w wielu sytuacjach: od „biurowych” okoliczności w pracy poprzez negocjacje biznesowe na propozycjach spożywania alkoholu czy też narkotyków skończywszy.

Psychologowie podkreślają, że asertywność nie jest cechą nabytą. Tej sztuki musimy się nauczyć, a nierzadko jest to bardzo trudne. Warto jednak spróbować – niezależnie od tego czy zamierzamy zrobić to samodzielnie, czy też wybrać się na któryś z coraz popularniejszych kursów.
Zachowując się asertywnie będziemy mogli poczuć się wolni, niezależni i spokojni o to, że zawsze możemy wyrazić własne zdanie. Asertywność ma jeszcze jedną zaletę. Jeżeli się jej nauczymy, dużo łatwiej będzie nam nawiązywać kontakty i unikać niepotrzebnych w codziennym życiu sporów (choć na pewno nie w 100 procentach) i niedopowiedzeń.  

Jak wypowiadać się asertywnie? 

Przede wszystkim trzeba trzymać się jednej zasady: oceniamy zachowania, a nie ludzi. Pamiętajmy także o kilku podstawowych prawach nazywanych prawami asertywności. Oto niektóre z nich: 
    • „mam prawo powiedzieć: to nie moja sprawa, nie wiem, nie rozumiem”, 
    • „mam prawo popełnić błąd, choć powinienem wyciągać z niego wnioski”, 
    • „mam prawo samodzielnie podejmować decyzje”, 
    • „mam prawo nie podawać powodów mojej decyzji”. 

Jest jeszcze jedna ważna reguła: „mam prawo zdecydować, czy zachowam się asertywnie, czy nie”.