Róże – królowe ogrodów

Róże możemy podzielić na różne grupy: róże wielokwiatowe, okrywowe, pnące, parkowe, wielkokwiatowe. 

Róże wielokwiatowe mogą być dobrą propozycją dla każdego ogrodu. Są dość łatwe w uprawie. Wytwarzają mniejsze kwiaty, ale kwitną długo i obficie. Kwiaty są zebrane w wiechowate kwiatostany, w których tkwi piękno. Odznaczają się delikatnym, przyjemnym zapachem. Kwiaty rozwijają się przeważnie w drugim albo trzecim tygodniu czerwca i mogą kwitnąć aż do jesieni. Podczas pielęgnacji powinniśmy pamiętać, aby oprócz przycinania usuwać przekwitłe kwiatostany, żeby w ich miejscach mogły pojawić się nowe pąki. Dodatkową ozdobę tych róż stanowią liście, które są silnie błyszczące, a z nadejściem jesieni przybierają barwę pomarańczowo-czerwoną.

Róże okrywowe doskonale nadają się do obsadzania skarp, miejsc nasłonecznionych. Tworzą barwne dywany nad ziemią obsypane różowymi, białymi, czerwonymi bądź żółtymi kwiatami, pokryte ciernistymi pędami. Główną ozdobę stanowią kwiaty i owoce. Wykazują się odpornością na mróz i choroby, przy czym nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji. Rośliny te mogą różnić się pokrojem, mogą być sztywne, wyprostowane, łukowate z pędami pokładającymi się czy płożącymi. Rośliny okrywowe najczęściej nie wymagają zbytniego przycinania. Grupa ta charakteryzuje się silnym kwitnieniem, gęstym, zdrowym ulistnieniem oraz niespotykaną żywotnością krzewów. Kwiaty są często drobne bądź średniej wielkości, które nawet po opadach deszczu wyglądają świeżo i atrakcyjnie.

Róże pnące to pnącza pozorne, ponieważ nie posiadają organów czepnych, dzięki którym mogłyby się trzymać podpór, mogą jedynie wykorzystywać kolce do wczepiania się w podpory. Najczęściej sadzi się je przy słupach, murach, pergolach czy konstrukcjach przestrzennych. Dobrze rosną w miejscach słonecznych, osłoniętych przed wiatrem. To jedna z najbardziej ozdobnych grup róż, jednak wymagająca trochę więcej czasu i cierpliwości, jeśli chcemy uzyskać efekt w postaci kwitnącej ściany często trzeba poczekać 2–3 lata. Mają one mniejsze wymagania, jeśli chodzi o warunki glebowe, jednak są bardziej narażone na szkodniki na liściach i pędach.

Róże parkowe cechują się przede wszystkim silnym wzrostem oraz obfitym kwitnieniem, w grupie tej można zobaczyć zróżnicowanie w wyglądzie kwiatów, jak i samych krzewów. Często nazywane są krzaczastymi, ich kwiaty są zróżnicowane od małych pojedynczych do dużych i pachnących. Róże te doskonale prezentują się przy altanach, pergolach, a nawet przy ścianach domów. Wiele z nich wymaga dodatkowych podpór oraz podwiązywania pędów. Aby kwitły częściej zalecane jest systematyczne usuwanie przekwitłych kwiatów. 

Róże wielkokwiatowe należą do róż szlachetnych. Osadzone są pojedynczo lub po kilka na łodydze, dzięki czemu idealnie nadają się na kwiaty cięte. Grupa ta charakteryzuje się dużą skalą barw, różnorodnym kształtem kwiatów i przyjemnym zapachem. Kwitną od połowy czerwca i mogą powtarzać kwitnienie do jesieni. Krzewy dorastają do 60–100 cm, zdobią je piękne, duże kwiaty mogące osiągnąć średnicę 12–15 cm. Najlepiej rosną na żyznym podłożu w miejscach słonecznych.