Małżeństwo drogą do świętości

Jak współczesne małżeństwa sakramentalne mają żyć w obecnym świecie? Świecie coraz bardziej odrzucającym wartości chrześcijańskie, wrogo nastawionym do Boga i do religii katolickiej? W świecie rosnącej liczby rozwodów – również w Polsce – i marksizmu kulturowego, przejawiającego się w ideologii gender, negującej tradycyjne pojęcie kobiecości i męskości, ideologii odrzucającej prawo naturalne i Boże?

Odpowiedź Kościoła na potrzebę pomocy.

Aby wspierać katolickie małżeństwa i rodziny i starać się im pomóc żyć po chrześcijańsku, polski Kościół tworzy vademecum dla rodzin i małżeństw w oparciu o synody o rodzinie i posynodalną adhortację apostolską papieża Franciszka Amoris laetitia. Wśród społeczeństwa pojawia się coraz więcej pytań: to pytania od osób świeckich i duchownych dotyczące nowej adhortacji. Chodzi o przełożenie języka adhortacji na konkretne tematy, zagadnienia i formy duszpasterstwa, które już są w Polsce prowadzone od mniej więcej 50 lat. Tradycja tych przygotowań obejmuje w naszym kraju również odpowiednią formację młodzieży.

Towarzyszenie i systematyczna formacja.

Nowością adhortacji Franciszka jest wskazywanie na potrzebę towarzyszenia małżeństwom we wszystkich etapach życia – powiedział abp Henryk Hoser.

"Chcemy wskazać główne linie duszpasterskie w kwestii tego, jak ma wyglądać duszpasterstwo przygotowujące do małżeństwa, towarzyszenie małżeństwom i rodzinom oraz osobom rozwiedzionym” – powiedział przewodniczący Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki.

Kościół chce towarzyszyć narzeczonym, małżonkom, rodzinom, małżeństwom w kryzysie i związkom niesakramentalnym. Chce również pomóc ludziom żyjącym w związkach niesakramentalnych znaleźć swoje miejsce w Kościele, wskazać im, w jaki sposób mogą się zaangażować dla dobra swojego i całej wspólnoty parafialnej w życie Kościoła. Kościół chce pomóc tym osobom pogłębiać życie religijne, nawet jeśli nie może być ono w pełni sakramentalne.
Jako największą nowość wskazuje się postulat systematycznej formacji małżeństw przy parafiach prowadzonej przez kapłana i doświadczone małżeństwo.

Pogłębione przygotowanie do ślubu i towarzyszenie po ślubie.

Ważne jest również pogłębione przygotowanie do sakramentalnego małżeństwa, bo Kościół katolicki chce być blisko każdej rodziny. Kościół chce, aby w czasie przygotowania do małżeństwa jeszcze bardziej angażowali się księża, korzystając z pomocy doświadczonych par małżeńskich, aby wspólnie pomagali przyszłym małżonkom kształtować swoją wiarę w małżeńskim powołaniu. Chodzi o taki sposób przygotowania do małżeństwa, kiedy słucha się Słowa Bożego i dzieli obecnością Boga i Jego działaniem w konkretnych życiowych sytuacjach.
Ojciec Święty w adhortacji podkreśla, że duszpasterze mają towarzyszyć małżonkom nie tylko do momentu ślubu, ale również w pierwszych latach małżeństwa (Amoris laetitia, 223) i aż do śmierci.

Jeśli człowiek jest drogą Kościoła, to jest nią także rodzina. W tej rodzinie człowiek z miłości się poczyna, rodzi, wzrasta. Żywotność Kościoła jak i społeczeństwa zależy od rodziny i Kościół nie może nie być przy człowieku i służyć duszpasterska posługa najpełniej jak jest to możliwe – powiedział bp Miziński.

Pomoc zagubionym

Natomiast w stosunku do osób, które się rozwiodły i żyją w nowych związkach, Kościół chce przypominać, że cały czas są oni częścią Kościoła – mistycznego Ciała Chrystusa (Amoris laetitia, 243). Vademecum ma również poruszać kwestię Komunii świętej dla osób rozwiedzionych, żyjących w nowych związkach cywilnych. O tej sprawie wspominał już Jan Paweł II w Familiaris consortio (punkt 84): napisał tam, że :

istnieje możliwość udzielania komunii św. osobom w takiej sytuacji, jeśli nie mogą opuścić nowego związku ze względu np. na wychowanie dzieci, ale pod warunkiem, że będą białym małżeństwem, czyli jeśli zrezygnują z pożycia płciowego.

W każdej diecezji mają być powoływani duszpasterze tzw. związków niesakramentalnych. Mają pomóc w nawróceniu i spóbować skłonić do powrotu do małżonka sakramentalnego. Jeśli to się nie powiedzie, dopiero wtedy może być mowa o dalszym towarzyszeniu. Chodzi o pomoc w ułożeniu relacji rodzinnych, pojednaniu z sakramentalnym małżonkiem, trosce o dzieci, o ich rozwój duchowy. Duszpasterze mają również pokazać parom niesakramentalnym, w jakie formy aktywności we wspólnocie parafialnej mogą się zaangażować.

Małżeństwo sakramentalne drogą do świętości.

Polski Kościół chce przede wszystkim przypomnieć w ogromnej roli wielu wspólnot i ruchów katolickich, parafialnych i diecezjalnych poradni rodzinnych i małżeńskich, miejsc formowania się małżeństw i miejsc, gdzie tysiące polskich małżeństw pragną ukazywać piękno powłania do małżeństwa oraz nierozerwalności i świętości więzów małżeńskich. Bo każde małżeństwo może i powinno być drogą do świętości. Nie sztuką jest wskazać problemy, ukazywać kryzysy, sztuką jest ukazać piękno małżeńskiego powołania i świadków – tysiące małżeństw, które mogą o tym zaświadczyć swoim codziennym życiem.

 

A.W.