Zespół uprawek pożniwnych

CEL UPRAWEK POŻNIWNYCH: 

• Ograniczenie parowania wody z gleby;
• Pobudzenie nasion chwastów do kiełkowania, a następnie ich łatwe zniszczenie; 
• Zlikwidowanie inkubatora chorób i szkodników w postaci chwastów, samosiewów oraz resztek pożniwnych. 
• Wymieszanie resztek pożniwnych i słomy z glebą. 

Słoma i resztki pożniwne wprowadzone do gleby szybko ulegająca mineralizacji stając się ważnym źródłem materii organicznej i składników pokarmowych dla rośliny następczej. Rzepak pozostawia po sobie 50 – 90 dt słomy oraz podobną masę korzeni i łuszczyn. Tak duża biomasa wymaga starannego zagospodarowania, aby nie utrudniała dalszych zabiegów.  

NAJPIERW SŁOMĘ DOKŁADNIE ROZDROBNIĆ I RÓWNOMIERNIE ROZRZUCIĆ 

Podczas omłotu należy zadbać, aby słoma została dokładnie pocięta i równomiernie rozrzucona po polu. Można to zrobić tylko dobrze przygotowaną do żniw sieczkarnią. Jeżeli po przejeździe kombajnu słoma jest rozdrobniona na kawałki do 4 cm to dużo łatwiej wymieszamy ją z glebą wykonując uprawki pożniwne. Jeżeli słoma zostanie źle pocięta, to kombajn nie jest w stanie równomiernie jej rozrzucić. Słoma pozostająca po przejeździe kombajnu powoduje zapychanie części roboczych maszyn podczas uprawek pożniwnych, a przyorana pługiem tworzy tzw. matę słomianą, która przerywa podsiąkanie wody, jest źródłem infekcji grzybowych i utrudnia rozwój korzeni rośliny następczej. W przypadku uprawy bezorkowej mogą nastąpić problemy ze wschodami, ponieważ słoma zabiera nasionom wodę. 

JAK NAJSZYBCIEJ ZERWAĆ ŚCIERNISKO 

Niezależnie od tego, czy słomę pozostawiamy na polu, czy ją z niego zbieramy, ściernisko zawsze powinno być uprawione jak najszybciej. 

UPRAWĘ POŻNIWNĄ NAJLEPIEJ WYKONAĆ NA 2-3 PRZEJAZDY 

• Pierwszy przejazd najlepiej wykonać broną mulczową lub łopatkową, co pobudzają nasiona chwastów i samosiewy do kiełkowania. Jeżeli to możliwe, uprawkę tę należy wykonać na głębokość 2-3 cm Większość słomy pozostanie na powierzchni ale nasiona cięższe od słomy opadną niżej i będą miały kontakt z glebą.
• Następne przejazdy wykonujemy, kiedy na polu pojawią się masowo wschody chwastów i samosiewy. Dwukrotny przejazd broną talerzową lub gruberem powinien zlikwidować chwasty i wymieszać słomę i resztki pożniwne z glebą. Jeżeli nie planujemy pozostawienia ściółki na powierzchni, zależy nam na czarnym polu, to drugi przejazd robimy po wschodach na większą głębokość. 

Warianty uzależnione od warunków pogodowych:

1. Gdy w czasie żniw na polu jest sucho, wtedy ścierń należy uprawić płytko i jak najszybciej
2. W warunkach deszczowej pogody możemy pozostawić ściernisko na kilka dni. W tych warunkach nastąpią wschody większośćo sypanych nasion. 
    

STRATA CZASU I PIENIĘDZY 

Kilkukrotnie przeprowadzone zabiegi pożniwne to znaczny wydatek finansowy, jednakże koszty zwrócą się dzięki oszczędnościom podczas wykonywania orki siewnej i dzięki łatwiejszemu zwalczaniu samosiewów, młodych chwastów i ograniczaniu rozwoju szkodników i chorób. 

Samo wykonanie zabiegów pożniwnych nie musi być kosztowne, ponieważ płytkie uprawki można wykonać znacznie szerszymi i wydajniejszymi narzędziami.