Powidła śliwkowe z Doliny Dolnej Wisły jako Chronione Oznaczenie Geograficzne

Jak poinformowano, dojrzałe owoce śliwy domowej (łac. Prunus domestica L.) odmiany „Węgierka Zwykła”, pochodzące z określonego obszaru geograficznego – Doliny Dolnej Wisły (minimum 75 proc. owoców), miedziany kocioł, ogień podsycany drewnem liściastym, sito – to wszystko czego potrzebują lokalni producenci, aby w przeciągu kilku, kilkunastu godzin wypełnić słoiki słodkim wspomnieniem lata.

- Powidła śliwkowe z Doliny Dolnej Wisły mają konsystencję gęstej mieszaniny owocowej z fragmentami skórek owoców o powierzchni lśniącej, bardziej zestalonej. Specyfikacja produktu, dodatkowo precyzuje, że powidła śliwkowe z Doliny Dolnej Wisły posiadają barwę ciemnego brązu z odcieniem bordowym, na przekroju jaśniejszą z widocznymi fragmentami fioletowych skórek owoców śliwy. W smaku lekko słodkie oraz kwaskowate z wyczuwalną delikatną goryczką pochodzącą z pestek. Aromat owocowy z przewagą śliwki oraz nutą karmelu i dymu - poinformowała Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych.

W położonej na pograniczu województw kujawsko-pomorskiego i pomorskiego, Dolinie Dolnej Wisły, tradycje wytwarzania powideł śliwkowych posiadają długoletnią tradycję. Dość powiedzieć, że w rozwiniętym na tym obszarze sadownictwie już w XVIII wieku przeważała uprawa śliwy domowej odmiany „Węgierka Zwykła”.

Warto dodać, że „Powidła śliwkowe z Doliny Dolnej Wisły” to trzeci śliwkowy produkt z Polski zapisany w jakościowych rejestrach Unii Europejskiej. Wcześniej zarejestrowane produkty to suska sechlońska i śliwka szydłowska, które także znajdziemy wśród Chronionych Oznaczeń Geograficznych.