Przędziorek chmielowiec polubił... kukurydzę

- Zdarzają się sytuacje, że na lokalnych uprawach do 100% roślin jest opanowane przez przędziorka chmielowca, jednak jak pokazują obserwacje, najliczniejsze kolonie szkodnika i widoczne uszkodzenia blaszek liściowych koncentrują się zwykle w pasach brzeżnych zasiewów. Najsilniej szkodnik zasiedla i uszkadza liście od dołu do środkowej części wysokości rośliny, żerując głównie pod spodem blaszek liściowych - poinformowali eksperci z Instytutu Ochrony Roślin - Państwowego Instytutu Badawczego w Poznaniu.

Instytut przypomina, że przędziorek chmielowiec (Tetranychus urticae) jest szkodnikiem różnych upraw ogrodniczych i rolniczych. Jest to pajęczak, u którego osobniki dorosłe mają do 0,5 mm długości. Dzięki czterem parom odnóży aktywnie poruszają się po roślinach. Samice letnie są żółtozielone z brunatnozielonymi plamami po bokach ciała, natomiast zimujące zmieniają barwę na czerwonawą bez plamek. Pajęczak wytwarza białawą przędzę, pod którą żeruje i po której również się przemieszcza. 

- Stadium szkodliwym są zarówno larwy jak i osobniki dorosłe, które wysysają soki z tkanek. Szkodliwość gatunku zależy od liczebności pajęczaków, ale także od wpływu czynników pogodowych. W okresach suszy, gdy rośliny borykają się z niedoborem wody, masowe żerowanie przędziorka może znacząco osłabiać rośliny wywołując dodatkowe stresy (podobnie jak żerowanie mszyc czy wciornastków) - poinformowali eksperci z IOR-PIB.

Przędziorek chmielowiec obecny jest na roślinach kukurydzy w całym kraju, jednak nie zawsze warunki pogodowe sprzyjają jego dużej liczebności. Z liczniejszymi pojawami szkodnika trzeba się liczyć w lata upalne i dość suche. To w takich warunkach pajęczak najlepiej się rozwija na kukurydzy. Plantacje silnie opanowane przez szkodnika zdarzają się lokalnie i były notowane przez IOR-PIB zarówno w południowej, jak i środkowej części kraju w okresach ciepłych wiosen i upalnego lata.

Instytut poinformował także, że przędziorek chmielowiec nie jest objęty interwencyjnym zwalczaniem na kukurydzy zwyczajnej z wykorzystaniem biopreparatów bądź akarycydów chemicznych. Z metod profilaktycznych mogących ograniczać jego populacje rekomenduje się stosowanie płodozmianu, izolacji przestrzennej od miejsc zimowania przędziorków oraz roślin, na których najsilniej się rozwijają.