Boże Ciało w Łowiczu

Głównym celem obchodów tego święta jest publiczne wyznanie wiary w obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, oddanie mu czci i podziękowanie za łaski płynące przez Eucharystię, a także przebłaganie za zniewagi wyrządzone przez słabość i oziębłość ludzką oraz bluźnierstwa niewiernych. Od czasów reformacji, która zakwestionowała istnienie Chrystusa pod postacią chleba i wina, te procesje stały się manifestacją wiary.

Świętowanie Bożego Ciała rozpoczyna się zgodnie z tradycją mszą świętą sprawowaną w bazylice katedralnej o godzinie 10.30, po czym procesja wyrusza poza mury kościoła. Uroczysty orszak z Monstrancją zatrzymuje się kolejno przy ołtarzach – jest ich tyle, ilu było ewangelistów. Na każdym przystanku odczytywane są w czterech językach (to dla turystów zagranicznych) fragmenty z jednej Ewangelii, a więc po kolei – Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Przewodniczą jej corocznie biskupi łowiccy (lub zaproszeni duchowni), a w uroczystościach biorą udział władze miasta, powiatu, przedstawiciele cechów rzemieślniczych, strażacy, harcerze, uczniowie, członkowie stowarzyszeń, bractw kościelnych i konfraternia św. Wiktorii.

Wszyscy w galowych i ludowych strojach niosą swoje sztandary, feretrony, a dzieci ubrane po łowicku trzymają poduszki, barwne wstążki przy chorągwiach i sypią kwiatki przed Monstrancją. Wzrok przyciągają przede wszystkim te tradycyjne, barwne odzienia kobiet i mężczyzn. Przy ostatnim ołtarzu, który jest usytuowany na froncie muzeum, wygłaszane jest Słowo Boże i udzielane błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem ,,na cztery strony świata”. Po procesji i modlitwie wierni wracają do katedry, gdzie uroczyście odśpiewują hymn „Te Deum laudamus”.

Z obchodami Bożego Ciała związany jest zwyczaj zabierania z ołtarzy kwiatów i gałązek roślin, którymi były ozdobione. Wtykano je w strzechy chałup, narożniki stodół oraz innych zabudowań, aby chroniły od pożarów, piorunów i strzegły zbiory przed robactwem i innymi szkodnikami. Lekkie smaganie witkami po twarzy i wypowiadanie słów: ,,żebyś był zdrowy” miało uspokoić dzieci i zabezpieczyć je przed chorobami. Legendy głoszą, że mundury Gwardii Szwajcarskiej były wzorowane na łowickich pasiakach. Regionalne stroje z Łowicza od dawna są suto zdobione haftami róż, podkreślają bogactwo i eksponują zdolności tamtejszych twórczyń ludowych oraz ukazują piękno folkloru niespotykane w żadnej części naszego kraju. Księżacy łowiccy, czyli Łowiczanie, szanują i miłują swoje odświętne ubrania, które są przekazywane w rodzinach z pokolenia na pokolenie. Przechowuje się je z namaszczeniem i wielką starannością w szafach na specjalnych rurkach ze słomy, co powoduje, że są one tzw. dynte...

Jadwiga Wróbel Artykuł opracowany we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach  Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj