KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • ODR Bratoszewice
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych

WYSZUKIWARKA

Ekologiczna uprawa malin

Opublikowano 26.07.2024 r.
Malina właściwa (Rubus idaeus L.) jest rośliną powszechną i występuje w klimacie umiarkowanym. To krzew wieloletni, osiągający wysokość do 2 m. Drobne pestkowce tworzą owoc, który jest osadzony na wypukłym dnie kwiatostanowym. Malina jest rośliną leczniczą, jak również posiada cenne właściwości odżywcze. Polska znajduje się w czołówce światowych producentów malin. Uprawa w systemie ekologicznym cieszy się dużym zainteresowaniem wśród rolników.

Zakładając plantację, należy pamiętać, aby miejsce było osłonięte od silnych wiatrów i zastoisk mrozowych. Teren powinien być równinny lub z lekkimi wzniesieniami oraz dobrze nasłoneczniony.

Maliny posiadają prężnie rozwinięty system korzeniowy, który zalega na głębokości do 20 cm gruntu. Na glebach lekkich i piaszczystych w okresach suszy należy systematycznie nawadniać uprawę.

Najskuteczniejszą metodą jest nawadnianie kropelkowe, poprowadzone dwoma liniami po obu stronach rzędu. Deszczowanie roślin może powodować poparzenia liści i zwiększać ryzyko występowania szarej pleśni. Gleba musi być żyzna, bogata w składniki odżywcze, wilgotna, lecz niezbyt podmokła. Usadowienie plantacji po uprawie roślin bobowatych wieloletnich lub na gruntach ugorowanych potęguje występowanie opuchlaków, drutowców lub pędraków. Zwiększenie występowania chorób i szkodników malin powoduje zły przedplon.

Dlatego malin nie zaleca się sadzić po truskawkach, ziemniakach, pomidorach, oczywiście malinach oraz ogórkach. Rośliny te zapadają na takie same choroby i są nękane przez szkodniki, które atakują właśnie maliny. Zalecanym i dobrymprzedplonem są rośliny bobowate grubonasienne (groch, bobik, peluszka, wyka, fasola, łubin), zboża, rzepak, gorczyca, gryka lub facelia.

Odczyn gleby powinien być lekko kwaśny i oscylować w granicach od 6 do 6,5 pH. Na gruncie przeznaczonym pod plantację należy zrobić badania gleby oraz sprawdzić jej zasobność w materię organiczną. Zaleca się zastosowanie z trzymiesięcznym wyprzedzeniem na 1 ha plantacji 30-35 ton obornika lub 20-30 t dojrzałego kompostu. Braki fosforu i potasu należy uzupełnić siarczanem potasu i nawozem Luvena 0-8-18. W gospodarstwach bez produkcji zwierzęcej można zastosować nawóz organiczny Bioilsa, który pozytywnie wpływa na organizmy glebowe i dostępność mikro- i makroelementów. Najdogodniejszym terminem do sadzenia malin jest późna jesień lub wczesna wiosna. Po posadzeniu tej rośliny należy dobrze ubić ziemię wokół sadzonki i podlać. Przycinamy pędy na wysokości 10-15 cm.

Aby zapobiec przemrażaniu sadzonek, usypuje się kopczyki z ziemi w dolnej części krzewu. Rozstawa rzędów 2 m i odległość między sadzonkami 0,5 m ułatwią prace pielęgnacyjne na plantacji oraz zbiór plonów. Rozpowszechnionym sposobem prowadzenia malin jest system szpalerowy przy drutach.

Wyodrębniamy dwie grupy malin:

  • letnie – owocujące jednorazowo na pędach dwuletnich
  • jesienne – powtarzające owocowanie.

Odmiany owocujące jednorazowo i zalecane do ekologicznej uprawy to: Laszka, Sokolica, Benefis oraz Glen Ample, natomiast odmiany jesienne to: Polana, Polka, Polesie czy Poranna Rosa. Te letnie rozpoczynają owocowanie już pod koniec czerwca, a plonują do końca sierpnia. Owoce z odmian jesiennych zbierać będziemy od sierpnia do października. Odmiany jesienne odznacza mniejsze porażenie owoców (lub nawet brak) przez kwieciaka malinowca i kistnika malinowca. Po zakończonym owocowaniu zaleca się wyciąć owocujące pędy odmian letnich i całkowicie usunąć pędy roślin owocujących jesienią. Odrosty należy usunąć z plantacji, aby nie rozprzestrzeniały się choroby.

Wiosenne przecinanie pędów polega na usunięciu słabych, zainfekowanych chorobami gałązek, warto również prześwietlać krzewy. Maliny często zapadają na choroby grzybowe, takie jak szara pleśń i zamieranie pędów malin.

Mozaika malin i chloroza nerwów liści są schorzeniami wirusowymi i pojawiają się rzadziej niż infekcje grzybowe. Zainfekowane rośliny najlepiej wyciąć i całkowicie usunąć z plantacji. Typowymi szkodnikami malin są: przędziorek malinowiec, kwieciak malinowiec oraz klistnik malinowiec. Groźne są również larwy motyli i muchówek czy żarłoczne chrząszcze.

Owoce zbieramy, gdy są dobrze wybarwione i suche, bez szypułek. Należy je szybko schłodzić lub położyć w zacienionym miejscu.

Zbiory szybko dostarcza się konsumentowi końcowemu lub przetwórni, ponieważ są to owoce bardzo delikatne i nietrwałe.
Zainteresowanie konsumentów ekologicznymi owocami i produktami w Polsce jest jeszcze niskie, lecz zaczyna sukcesywnie rosnąć. Rozwija się i umacnia również upodobanie do uprawy malin powtarzających. Jednolitość odmianowa znacznie ułatwia sprzedaż owoców zarówno na rynku lokalnym, jak i dla przetwórstwa.

 
Sylwia Cizio
Artykuł opracowany we współpracy z Łódzkim Ośrodkiem Doradztwa Rolniczego w Bratoszewicach 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj