SANKTUARIUM MATKI BOŻEJ GIDELSKIEJ

Historia tego miejsca sięga roku 1516. Rolnik Jan Czeczek orał pole w Gidlach, gdy jego woły nagle uklękły. Okazało się, że skrywa się tam mała, 9 centymetrowa kamienna figurka Matki Bożej z Dzieciątkiem, odkryta na kamieniu wydrążonym jak kielich Jan ukrył figurkę, ale cała jego rodzina straciła wzrok. Dopiero po odsłonięciu jej proboszczem i obmyciu, wzrok odzyskali – zwyczaj ten przetrwał jako coroczne mycie figurki winem ("kąpiółka") 

Figurka przedstawia Maryję w długiej sukni i chuście, z delikatnie zaznaczonymi rysami twarzy oraz Dzieciątko Jezus siedzące na lewym ramieniu Maryi, błogosławiące ręką.

Ze względu na miniaturowe rozmiary i delikatny materiał, figurka była przez wieki przechowywana z ogromną czcią i zabezpieczana w specjalnej barokowej oprawie umieszczonej w ołtarzu bocznym sanktuarium.

 W 1612 r. rozpoczęto budowę barokowej świątyni – projekt Jana Buszta – konsekrowanej w 1656 r. W 1615 r. właścicielka Gidel, Anna z Rosocic Dąbrowska, sprowadziła dominikanów, którzy pielęgnują kult i modlitwę różańcową 

Gidlanska Madonna wielokrotnie kojarzona jest z uzdrowieniami – szczególnie oczu. Pielgrzymi zabierają wino po "kąpiółce", wierząc w jego zdolność leczenia Uznana za "Uzdrowicielkę Chorych" i patronkę rolników oraz górników – z racji jej pojawienia się w ziemi. Do dziś wierni zgłaszają liczne uzdrowienia fizyczne i duchowe: przywrócenie wzroku, uzdrowienia z ciężkich chorób, pocieszenie w cierpieniu, łaski dla rodzin i dzieci. Ponieważ figurka jest bardzo mała, jej oryginał nie jest wystawiany do bezpośredniego dotyku – natomiast podczas „kąpiółki” (obmywania winem) wierni mogą zobaczyć ją z bliska i zabrać ze sobą specjalnie poświęcone wino, symbolicznie przenoszące łaski uzdrowienia.

Została uznana przez Kościół za przedmiot kultu publicznego – co potwierdzają m.in. koronacja papieska w 1923 r. i późniejsze dekrety biskupów. W 1923 roku figurka została ukoronowana koronami papieskimi przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego. Uroczystości zgromadziły ok. 300 tys. wiernych i ponad 100 kapłanów Koronacja potwierdziła rangę figury jako narodowego skarbu duchowego i patronki chorych. Dziś figurka znajduje się w bocznej kaplicy sanktuarium w Gidlach, we wnętrzu bogato zdobionego barokowego ołtarza, otoczonego licznymi wotami wdzięczności – medalami, pierścieniami, różańcami i obrazami dokumentującymi otrzymane łaski.
W 1923 r. W 1998 r. papież Jan Paweł II nadał kościołowi tytuł bazyliki mniejszej.

Główne uroczystości w sanktuarium w Gidlach: 
- Pierwsza niedziela maja – rocznica znalezienia figurki i „kąpiółka”
- 15 sierpnia – Wniebowzięcie NMP
- Niedziela po 17 sierpnia – święto św. Jacka
- Pierwsza niedziela października – Matki Bożej Różańcowej 

Wydarzenie z 1516 roku, kiedy woły Jana Czeczka zatrzymały się podczas orki, a z ziemi wydobyto niewielką figurkę Matki Bożej, uważane jest za cudowne i nadprzyrodzone. Dla upamiętnienia tego miejsca, już w XVI wieku postawiono tam pierwszy krzyż, a później – małą drewnianą kapliczkę. Z czasem kaplica była odnawiana i rozbudowywana, aż w XIX wieku zyskała bardziej trwałą formę murowaną. Kaplica na polu to niewielki, murowany budynek, skromny w formie, ale niezwykle ważny duchowo. Wnętrze jest skromne, ale pełne atmosfery modlitwy i skupienia. Kaplica jest otwarta dla wiernych przez większość roku. Nie ma regularnych Mszy, ale można się tu pomodlić indywidualnie. Warto ją odwiedzić przy okazji pielgrzymki do głównego sanktuarium – to wyjątkowy punkt duchowej mapy Gidel.

Sanktuarium odwiedzają pielgrzymki z całej Polski, a dawniej nawet polscy królowie: Władysław IV, Jan II Kazimierz, Michał Korybut Wiśniowiecki 

Fot. 1