Choroba niebieskiego języka w Polsce

Do głównych gatunków wrażliwych należą:

• Owce, u których choroba ma zazwyczaj najcięższy przebieg.

• Bydło, które często przechodzi zakażenie łagodnie lub bezobjawowo, ale może być rezerwuarem wirusa.

• Kozy, sarny, jelenie i inne dzikie przeżuwacze.

Główny Lekarz Weterynarii poinformował niedawno o stwierdzeniu w Polsce 5piątego w 2025 r. ogniska choroby niebieskiego języka. Ognisko choroby zostało stwierdzone w połowie września w gospodarstwie utrzymującym bydło, zlokalizowanym w powiecie zgorzeleckim, w województwie dolnośląskim.

- Próbki pobrane w ramach badań urzędowych zostały zbadane w krajowym laboratorium referencyjnym, tj. PIWet - PIB w Puławach, gdzie uzyskano dodatni wynik badań molekularnych metodą PCR potwierdzający obecność materiału genetycznego wirusa BT serotypu 3 u jednego zwierzęcia. Zakażenie przebiega bezobjawowo, zwierzęta nie wykazują klinicznych objawów choroby - poinformował Główny Lekarz Weterynarii.

Niedawno weszły w życie nowe, precyzyjnie określone warunki, które muszą zostać spełnione, aby możliwe było przemieszczanie utrzymywanych zwierząt w ramach odstępstw związanych z chorobą niebieskiego języka (BTV). Zmiany te wynikają z prawa unijnego i krajowych regulacji, a ich celem jest zapewnienie bezpieczeństwa epizootycznego przy jednoczesnym umożliwieniu kontrolowanego transportu zwierząt.

Hodowcy planujący przemieszczenie zwierząt starszych niż 90 dni muszą spełnić jeden z dwóch alternatywnych warunków. Pierwsza opcja wymaga, aby zwierzęta przez co najmniej 14 dni przed transportem były chronione przed atakami wektorów (owadów) za pomocą insektycydów lub środków odstraszających. Dodatkowo, w tym okresie muszą przejść badanie metodą PCR z wynikiem ujemnym, przy czym próbki do badania pobiera się najwcześniej po 14 dniach od rozpoczęcia ochrony.

Alternatywnie, przemieszczenie jest możliwe, jeśli zwierzęta zostały zaszczepione przeciwko wszystkim serotypom wirusa BTV (1-24), które zgłoszono w ich regionie pochodzenia w ciągu ostatnich dwóch lat. Transport może nastąpić najwcześniej 30 dni po podaniu pierwszej dawki szczepionki jednodawkowej lub 10 dni po drugiej dawce szczepionki dwudawkowej.

Najważniejsze, aby w momencie transportu zwierzęta nadal znajdowały się w okresie gwarantowanej ochrony poszczepiennej. Warunkiem stosowania tej opcji jest również wdrożenie przez państwo członkowskie odpowiedniego programu nadzoru.

Dla najmłodszych zwierząt również przewidziano kilka możliwości. Mogą być one przemieszczane, jeśli pochodzą od matek zaszczepionych przeciwko wszystkim istotnym serotypom BTV przed kryciem lub co najmniej 28 dni przed porodem.

Istnieją również warunki, które można zastosować do wszystkich zwierząt. Jednym z nich jest utrzymywanie zwierząt przez co najmniej 60 dni przed przemieszczeniem w strefie uznanej za sezonowo wolną od zakażenia BTV. W przypadku przemieszczania bydła warto zasięgnąć porady weterynarza opiekującego się stadem.