KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Narodowy Instytut Wolności
  • ODR Bratoszewice
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych

WYSZUKIWARKA

Jaka ściółka w kurniku jest najlepsza?

Opublikowano 27.03.2019 r.
Czy masz kurnik i szukasz sposobów na uproszczenie sobie pracy i oszczędność kosztów, przy jednoczesnym zachowaniu właściwego dobrostanu zwierząt? Dowiedz się, jakie są obecne zalecenia odnośnie do metod ściółkowania w kurnikach. Czy głęboka ściółka w kurniku może być idealnym rozwiązaniem? Sprawdź, dlaczego i kiedy metoda głębokiej ściółki ma sens, a kiedy lepiej stosować inne rozwiązania.

Ściółka w kurniku – zastosowanie

Ściółkę stosuje się w chowie różnych gatunków drobiu, w tym kurcząt brojlerów, wychowie kurcząt nieśnych i mięsnych oraz dla stad drobiu produkującego jaja wylęgowe i konsumpcyjne w chowie ekologicznym ściołowym, a także w chowie indyków, kaczek i gęsi.

Ściółka w kurniku – jaka powinna być?

Bardzo ważny jest rodzaj i jakość stosowanej ściółki, ponieważ istotnie wpływa to na kształtowanie się mikroklimatu w całym budynku, a przez to na zdrowie ptaków i uzyskiwane wyniki produkcyjne. Materiał ściołowy powinien więc posiadać dobre właściwości higroskopijne, być czysty, bezzapachowy, suchy, wolny od zanieczyszczeń mikrobiologicznych (np. pleśnie, bakterie) i mechanicznych. Kurczęta brojlery na 1000 m2 powierzchni posadzki w kurniku potrzebują 5 ton materiału, by mieć zapewnioną warstwę ściółki o grubości 5-8 cm. Ptaki hodowlane wymagają podwojenia tej ilości, by mieć zapewnioną warstwę ściółki o grubości 8 cm. W sumie orientacyjnie szacuje się, że w czasie wychowu na każde kurczę do 18 tyg. życia trzeba liczyć ok. 1 kg ściółki. W szacunku tym należy też dodatkowo uwzględnić: zagęszczenie ptaków, rodzaj ściółki (jakość surowca), technologię pojenia i karmienia itp.

Ściółka w kurniku – rodzaje

Na ściółkę dla drobiu zwykle bierze się pociętą na długość kilku cm słomę ze zbóż ozimych, ponieważ to korzystnie zwiększa jej chłonność. Prócz tego za dobry materiał ściółkowy uważa się też odpady produkcyjne, takie jak trociny, suche wióry drzewne i ścinki papieru, a także torf oraz plewy z roślin zbożowych i motylkowych. Uwaga jednak, gdyż w chowie drobiu wodnego trociny są niewskazane, bo niszczą cenne upierzenie. Wodochłonność to przy tym najistotniejsza cecha dobrej ściółki. Przykładowo wchłanianie wody (kg) przez ściółkę (100 kg) wynosi: wióry drzewne 145, trociny 152, słoma pszenna 257, słoma żytnia 265, torf 404. Funkcjonuje przy tym naczelna zasada, że „przy kontrolowanej wentylacji i właściwej pielęgnacji średnia wilgotność ściółki w zimie nie powinna być większa niż 36%, a w lecie 18%”.

Za mocno wilgotna ściółka w kurniku powoduje następujące problemy: wzrost wilgotności oraz stężenia amoniaku i siarkowodoru w budynku, wzrost zagrożenia wystąpieniem kokcydiozy i pasożytów, powstawanie zabrudzeń upierzenia i skorup jaj, oblepianie brudem pazurów ptaków, powstawanie pęcherzy piersiowych i wad nóg, co obniża wartość poubojową (szczególnie dotyczy to kurcząt brojlerów i indyków rzeźnych, bo te często i długo leżą).

Ściółka w kurniku – temperatura

Temperatura to drugi ważny parametr ściółki dla drobiu, istotny szczególnie w pierwszym okresie życia ptaków. Temperatura ściółki w chwili zasiedlenia budynku powinna wynosić 30 stopni C. Aby to uzyskać i utrzymać, niezbędne jest wykonanie dobrej izolacji posadzki kurnika (by nie uciekało ciepło i nie podsiąkały wody gruntowe), a także odpowiednio wydajne ogrzewanie i wentylacja. Ściółka położona w kurniku zaczyna pracować po ok. 4 tyg. wejścia na nią ptaków, wydzielając przy tym znaczne ilości ciepła – max 10 kcal/1 godz./m2. Latem w czasie upałów jest to niekorzystne, szczególnie w odchowie rzeźnych brojlerów indyczych i kurzych, bo może powodować groźne przegrzanie, a nawet upadki ptaków.

Jak należy właściwie pielęgnować ściółkę już rozłożoną w kurniku?

Przed założeniem ściółki w budynku zaleca się najpierw posypać posadzkę superfosfatem lub wapnem hydratyzowanym, w ilości 0,25-0,5 kg na 1 m2, co ma neutralizować szkodliwy amoniak oraz hamować ewentualne procesy mikrobiologiczne.  Potem odpowiednia pielęgnacja już nałożonej ściółki w kurniku wymaga usuwania jej z miejsc zawilgoconych (są to szczególnie okolice poideł) i dościelania tam od razu nowego suchego materiału. Zaleca się też posypywanie użytkowanej ściółki ziarnem lub żwirkiem, co prowokuje drób do grzebania i przewietrzania w ten sposób ściółki. Miejsca zawilgocone warto też posypywać superfosfatem (0,3-0,7 kg na 1 m2) i przykrywać potem cienką warstwą nowej ścioły. Ponadto, aktywność biochemiczną ściółki lub konsystencję kału zmniejszają również preparaty dodawane do paszy i/lub ściółki, jak np.: biosan, enzymy paszowe, dezodoranty, probiotyki, oparte przeważnie na kompozycjach bakteryjnych. To także zapobiega zawilgacaniu materiału ściołowego, podobnie jak dodatek do niego humodetronitów (odmiana węgla brunatnego), zeolitów, czy bentonitu (glinokrzemian), które zmniejszają jego wodochłonność oraz emisję amoniaku. Podnosi to również korzystnie przyszłą wartość nawozową zużytej już ściółki.

 

Bibliografia:
    1. Dr. Salah H. Esmail, Litter management – Part 1: Good litter for healthy birds, Poultry World 2011, http://www.poultryworld.net/Broilers/Housing/2011/10/Litter-management--Part-1-Good-litter-for-healthy-birds-WP009463W/ (06.04.2018 r.)
    2. Inside the Chicken Coop: The Deep Litter Method, http://backyardchickenproject.com/deep-litter-method/ (06.04.2018 r.)

kontakt1.jpg Redakcja KalendarzRolnikow.pl
 
 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

POWIĄZANE TEMATY:ściółka w kurniku
Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO