_llal.jpg)
Warte odwiedzenia... Babiogórski Park Narodowy
Opublikowano 11.05.2018 r.
Babiogórski Park Narodowy został utworzony w 1954 roku i ze swą powierzchnią ok. 3,4 tys. ha, należy do najmniejszych w naszym kraju. Przyrodnicza wartość Babiej Góry jest bardzo wysoka nie tylko w skali Polski, ale także z międzynarodowego punktu widzenia. Sprawia to, że obszar ten objęty jest niejako potrójną ochroną: został on uznany za park narodowy, włączono go do sieci Natura 2000, a decyzją UNESCO otrzymał jako jeden z pierwszych obszarów na świecie status rezerwatu biosfery.
Babia Góra jest najwyższym spośród polskich szczytów leżącym poza pasmem Tatr. Należy wprawdzie do Beskidów Zachodnich, ale jej przyroda i krajobraz przywodzą raczej na myśl okolice tatrzańskie. Jej grzbiet ciągnie się falistą linią na długości 10 kilometrów. Pasmo Babiogórskie jest jedynym w kraju masywem górskim o stromych zboczach północnych i łagodnie opadających zboczach południowych. Tereny parku są prawie zupełnie pokryte lasami górskimi. Tylko ok. 6% jego powierzchni nie jest zajętych przez ekosystemy leśne. Dotyczy to zwłaszcza najwyższych partii Babiej Góry, od ok. 1650 m do szczytu na wysokości 1725 m n.p.m. – Diablaka, gdzie ze względów klimatycznych występuje piętro roślinności alpejskiej.
Wierzchołek Babiej Góry, Diablak, tworzy ogromne rumowisko nagich skał i kamieni. Legenda głosi, że każda z czarownic przybywających tu na sabat przynosiła ze sobą kamień.
Mało odporny na erozję materiał skalny, z którego zbudowana jest Babia Góra spowodował, że na silnie spadzistym północnym stoku góry wytworzyło się wiele oryginalnie ukształtowanych kotłów, cyrków lodowcowych, wąwozów i żlebów. Typowe dla tego parku są też rozległe pola wielkich głazów – gołoborza.
Charakterystycznym zjawiskiem w parku jest ciepły wiatr halny, który wieje przez 20-24 dni w roku, zwłaszcza wiosną i jesienią. Specyficzne warunki klimatyczne tego masywu sprawiają, że wszystkie piętra klimatyczno-roślinne są tu obniżone w stosunku do Tatr o 200-250 m. Dzięki temu wierzchołek stanowi już piętro alpejskie.
Babia Góra wystaje ponad sąsiednie grzbiety o kilkaset metrów. Ze szczytu roztaczają się piękne widoki na Tatry, Pieniny, Beskidy, słowacką Małą Fatrę, a nawet Kraków i Sudety. Roślinność układa się w strefy, zwane piętrami – w zależności od wysokości nad poziomem morza.
Na szczególną uwagę zasługują drzewostany świerkowe porastające stok północny regla górnego, gdyż doczekały naszych czasów w stanie prawie pierwotnym.
Osobliwością Babiej Góry są niewielkie stawki, powstałe na skutek osuwania się bloków skalnych. Największy z nich, Mokry Stawek, ma powierzchnię 450 m2. Poziom wody w nim zmienia się w zależności od pory roku. Żyją tu traszki, ale nie ma ryb.
W faunie parku dominują gatunki leśne. Do rzadkich należą siwerniak i płochacz halny, gnieżdżące się na poziomie piętra alpejskiego i w kosodrzewinie. Nad potokami mieszkają pluszcze. Gęste lasy stały się ostoją wielu gatunków ptaków śpiewających i drapieżnych: sów oraz dzięciołów. Świerczyny to siedziba głuszca i cietrzewia. Na terenie Parku można spotkać również niedźwiedzie, rysie, wilki i borsuki. Licznie występują jelenie i dziki.
W Zawoi-Widłach znajduje się najniższy punkt parku – ok. 620 m n.p.m. Mieści się tu dyrekcja i muzeum Babiogórskiego Parku Narodowego. Ciekawszymi zabytkami są drewniany kościół z 1888 roku, kapliczka w Zawoi-Policznem oraz karczma z XIX w. W Zawoi Markowej w niewielkim skansenie prezentowana jest kultura Babiogórców – grupy etnicznej zamieszkującej północne stoki masywu.
Na szlaku, okolice ZawoiWolontariat organizowany przez Babiogórski Park Narodowy polega głównie na jesiennym liczeniu zwierzyny metodą pędzeń. Wolontariusze dzielą się na dwie grupy – osoby płoszące zwierzynę z lasu i obserwatorów.
 |
Magda Szotek
Śląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Częstochowie
Jeden z 16 Ośrodków Doradztwa Rolniczego w kraju. Śląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Częstochowie realizuje na obszarach wiejskich województwa śląskiego zadania z zakresu doradztwa rolniczego. Podstawowym zadaniem Ośrodka jest doradztwo rolnicze, obejmujące działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mającego na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich. |
