KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • ODR Bratoszewice
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych

WYSZUKIWARKA

Warte odwiedzenia... Kampinowski Park Narodowy

Opublikowano 24.07.2018 r.
Puszcza Kampinoska leży na Nizinie Mazowieckiej w pradolinie Wisły. 12 000 lat temu, pod koniec epoki lodowcowej, płynęła tu ogromna rzeka. Jej dolina miała około 18 kilometrów szerokości. Po ustąpieniu lodowca poziom rzeki obniżył się. Pozostały po niej piaszczyste łachy i kilka koryt. Z czasem wiatr usypał z ławic piasku wydmy, a koryta, z wyjątkiem jednego – dzisiejszej Wisły – wyschły. Na ich miejscu powstały torfowiska. Na całym obszarze pojawił się las. Dzisiejsza puszcza składa się z naprzemiennie ułożonych, biegnących z zachodu na wschód, równoległych pasów wydm i mokradeł, o szerokości kilku i długości kilkudziesięciu kilometrów.

Kampinoski Park Narodowy jest jednym z największych terenów wydmowych w Europie. Wydmy zajmują tu około 20 000 hektarów. Mają do 30 metrów wysokości i różne kształty: łuku, paraboli, grzędy, wału. Ich czoła zwrócone są zawsze na wschód, a ramiona na zachód. Wydmy łączą się ze sobą, tworząc wielokilometrowe pagórkowate ciągi porośnięte lasem. Bardziej urozmaicone są bagna. Oprócz podmokłych olsów i zakrzaczeń wierzbowych kilkanaście tysięcy hektarów zajmują torfowiskowe łąki, z których część wykorzystują rolnicy. Wiele z nich jest przesuszonych wskutek melioracji przeprowadzonej przed powstaniem parku narodowego. Mimo to, dzięki sporej żyzności i rozmaitości środowisk, obszary podmokłe są głównym matecznikiem rzadkich roślin i zwierząt. 

                                                           

Na wierzchołkach wydm stale panuje susza. Woda gruntowa kryje się głęboko, przez co jest niedostępna dla korzeni. Deszczówka szybko przesiąka przez piach. Jedynymi drzewami, które radzą sobie w takich warunkach, są sosny. Rosną bardzo powoli, rozgałęziając się i przybierając dziwaczne kształty. Bardzo skąpe runo i podszyt składa się głównie z mchów i porostów. Lepsza sytuacja panuje na stokach i u podnóży wydm, gdzie lasy są bardziej urozmaicone i mają bogatsze runo. Występują tu typowe grądy i bory mieszane.

W Parku występuje ok. 1370 gatunków roślin, wśród nich znajdują się gatunki reliktowe oraz charakterystyczne dla różnych stref geograficznych, jak relikt epoki polodowcowej – chamedafne północna, gatunki borealne – zimoziół północny i kosaciec syberyjski, relikty pontyjskie – wisienka kwaśna i wężymord stepowy, czy też endemit środkowoeuropejski – brzoza czarna. Występowanie na terenie Parku wielu rzadkich i zagrożonych wyginięciem ptaków (zwłaszcza świerszczaka i derkacza) zadecydowało o uznaniu tego obszaru za ostoję ptaków o randze europejskiej. 

Kampinoski Park Narodowy specjalizuje się w restytucji, czyli ponownym wypuszczaniu na wolność zwierząt – przedstawicieli tych gatunków, które kiedyś żyły w puszczy. W ciągu ostatnich 60 lat przywrócono Kampinosowi łosie, bobry i rysie. Prace związane z wypuszczaniem na wolność rysi trwają od 1992 roku. Zwierzęta sprowadzone z kilku europejskich ogrodów zoologicznych trzymane były przez kilka miesięcy w dużej, otoczonej siatką, zagrodzie w środku lasu. Tam uczyły się polowania. Po kilku miesiącach zostały wypuszczone. Zabieg taki przeprowadzano kilkakrotnie. Drapieżniki zaopatrzone są w specjalne nadajniki radiowe umieszczone na obrożach. Dzięki temu naukowcy mogą na odległość śledzić ich zachowanie. 
Bezcenną wartością Parku jest zachowany w wielu miejscach tradycyjny mazowiecki krajobraz, z mozaiką pól i pastwisk, głowiastymi wierzbami i stogami siana. Ze względu na wartości przyrodnicze oraz znaczenie społeczne Kampinoski Park Narodowy został uznany przez UNESCO za Światowy Rezerwat Biosfery „Puszcza Kampinoska”.

Odwiedzający Park mają do dyspozycji 360 km szlaków turystycznych pieszych oraz ponad 200-kilometrowy Kampinoski Szlak Rowerowy.

Południowo-wschodnia granica Parku sąsiaduje z Warszawą. To jedyny w Europie przypadek, że stolica państwa graniczy z parkiem narodowym. Z pozostałych stron otaczają go gęsto zaludnione tereny rolnicze. Wiąże się to z licznymi problemami: zanieczyszczeniami przemysłowymi i komunalnymi, dzikim budownictwem czy kłusownictwem. Z centrum miasta do granicy parku narodowego jest nie dalej niż kilkanaście kilometrów. Z najwyższych pięter bloków widać las. Puszcza Kampinoska służy Warszawie jako wielki wentylator. Dzięki przeważającym wiatrom zachodnim nad stolicę napływa czyste powietrze.
Wolontariusze Kampinoskiego Parku Narodowego mogą brać udział w działaniach takich jak prace terenowe (czynna ochrona ekosystemów, konserwacja infrastruktury turystycznej, nadzór nad ruchem turystycznym, usuwanie gatunków obcych), monitoring przyrodniczy i badania naukowe, działania edukacyjne, prace biurowe (m.in. praca w GIS, tłumaczenia) czy pomoc przy organizacji imprez (Dzień Ziemi, Dzień Otwarty). Park zapewnia wolontariuszom niezbędne sprzęty, szkolenia, zakwaterowanie oraz możliwość uczestnictwa w organizowanych seminariach. Poza tym w Parku można również odbyć praktyki studenckie.

 

 

 

kontakt1.jpg
Magda Szotek
Śląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Częstochowie 

Jeden z 16 Ośrodków Doradztwa Rolniczego w kraju. Śląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Częstochowie realizuje na obszarach wiejskich województwa śląskiego zadania z zakresu doradztwa rolniczego. Podstawowym zadaniem Ośrodka jest doradztwo rolnicze, obejmujące działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mającego na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich.

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO