Kiedy używać kultywatora na polu?Rodzaje kultywatorów

Do czego służy kultywator?

Kultywatorowanie pola uprawnego nazywane bywa drapaczowaniem. Jest to uzupełniający zabieg w rolniczej uprawie roli. Wykonywany jest on w celu skruszenia, przemieszania i spulchnienia gleby, bez potrzeby jej przeorywania i odwracania.

Kultywatorowanie pola wykonujemy przy użyciu narzędzia rolniczego zwanego kultywatorem. Kultywator wymaga jednak łączenia z innymi narzędziami, które dobrze rozdrabniają rolę i wyrównują jej powierzchnię. Są to np. brony zębowe czy wały strunowe.

Zalety i zadania kultywatorowania

Zabieg ten jest jednym z elementów mechanicznych metod uprawy i ochrony roślin. Kultywatorowanie pola, czyli drapaczowanie pełni przy tym wiele różnych zadań:
- rozdrabnia skiby pozostałe po orce na glebach cięższych;
- przyspiesza osiadanie roli, dzięki rozrywaniu i kruszeniu skib po orce. Jest to szczególnie ważne na glebach ciężkich i zwięzłych;
- spulchnia nadmiernie osiadłą glebę oraną (niszczenie skorupy glebowej po zimie, a także spulchnianie przedsiewne);
- może zastąpić orkę siewną, gdy przedplon dla zbóż ozimych stanowią okopowe;
- czasem stanowi też substytut dla podorywki;
- zastępuje ponadto podstawowe zabiegi w produkcji roślinnej np. orkę w uproszczonych (często ekologicznych) technologiach uprawy roli. Ziemia nie jest odwracana, więc sporo resztek pożniwnych pozostaje na powierzchni roli jako tzw. mulcz. Mulcz chroni ją przed nadmiernym zaskorupianiem i wymywaniem przez deszcze. Sprzyja wsiąkaniu wody opadowej oraz ogranicza parowanie i procesy erozyjne;
- niszczy i wyciąga z gleby chwasty, w tym szczególnie rozłogi perzu (nawet kiełkujące siewki chwastów);
- miesza z glebą narzucony na pole kompost i nawozy mineralne. Jest to ważne przy konieczności głębszego przykrycia ich glebą. Pozwala na lepsze wymieszanie zaaplikowanych nawozów mineralnych niż za pomocą bronowania.

Na jaką głębokość wykonuje się kultywatorowanie pola uprawnego?

Celowość pracy kultywatora wyznacza głębokość wykonywanych zabiegów. Kultywator działa zatem w glebie na głębokość do 10-20 cm. Zależnie do potrzeb, może to być również głębokość 6-15 cm. Aby rozbić nadmierne zaskorupienie i zbicie ziemi oraz niszczyć młode chwasty, wystarczy wykonać płytsze kultywatorowanie. Daje to również efekty na przedsiewne doprawianie roli. Rozrywanie większych skib, mieszanie kompostu z glebą oraz niszczenie i wyciąganie rozłogów perzu i innych chwastów, wymaga głębszego drapaczowania. Głębsze drapaczowanie zastępuje niektóre orki. Prócz właściwej głębokości, kultywatorowanie pola uprawnego należy ponadto stosować na gleby w ich odpowiedniej wilgotności. Zbyt wilgotna gleba powoduje jedynie ślizganie i jej rozmazywanie. Natomiast gleba mocno przesuszona wywoła zbytnie kruszenie i rozpylanie agregatów.

Rodzaje kultywatorów – jakich kultywatorów używa się do drapaczowania pól uprawnych?

Dobór kultywatorów zależy od stanu roli i celu zabiegu. Poszczególne typy tych narzędzi różni rodzaj zębów. Obecnie na naszym rynku można zakupić kultywatory o zębach sprężystych, półsztywnych i sztywnych zakończone tzw. gęsiostopką:

• kultywatory sprężynowe — ich zęby kończą się specjalnie profilowanymi redliczkami. Po zagłębieniu w ziemię wycinają one w niej wynoszone zaraz na powierzchnię paski. Takie kultywatory najintensywniej mieszają glebę o słabym kruszeniu. Są idealne do wyciągania rozłogów perzu i innych chwastów. Nie nadają się jednak na gleby zwięzłe przy dużej wilgotności. Po takim zabiegu powstają zbyt zbite walcowate bryłki. Nie pracują też na stałej głębokości. Kultywatory z wąskimi zębami sprężystymi używa się w zestawach do przedsiewnej uprawy roli.

• kultywatory sztywne — ich zęby są zakończone redliczkami sercowatymi lub tzw. gęsiostopkami (ekstyrpatory). Mają za zadanie płytkie spulchnianie gleby i jednoczesne podcinanie chwastów. Te zakończone zębami o klinowatych lub dłutowatych zakończeniach tzw. grubery, bardzo dobrze kruszą i spulchniają glebę. Ekstyrpatory i grubery nie wydobywają gleby na wierzch jak typowe kultywatory. Mają mniejsze zastosowanie w szkółkarstwie;

• kultywatory o zębach półsztywnych również bardzo dobrze kruszą glebę, choć słabiej ją mieszają. Przez to gleba wolniej przesycha na powierzchni i dłużej zatrzymuje wilgoć. Kultywatory te utrzymują stałą głębokość pracy lepiej od drapaczy z zębami sprężystymi.