Warto odwiedzić - Roztoczański Park Narodowy

Piękne Roztocze

Wzniesienia osiągają do 350 metrów n.p.m., a różnice wysokości sięgają 100 metrów. Teren jest poprzecinany dolinami rzek i strumieniami. Park narodowy swoim zasięgiem obejmuje Roztocze Środkowe w pobliżu miejscowości Zwierzyniec, która swoją nazwę zawdzięcza założonemu przez Zamoyskich ogrodowi, gdzie trzymano m.in. łosie, jelenie, dziki i sarny. 

Roztoczańskie lasy należą do najciekawszych w kraju, zarówno dzięki korzystnym warunkom glebowym i klimatycznym, jak i dzięki gospodarce Zamoyskich, która nastawiona była na tym terenie głównie na pozyskiwanie i przetwarzanie bogactw pochodzących z otaczających lasów. Lasy stanowią 95% powierzchni Parku. Jodły dorastają do 50 metrów wysokości przy 1,5 metra średnicy i 20 m3 masy drzewnej. Należą one do największych w kraju. Z dwóch takich pni można zbudować duży dom. Inne drzewa też osiągają imponujące rozmiary. W Parku znaleziono ponad 400 okazów o wymiarach pomnikowych.

Lasy układają się w strefy charakterystyczne tylko dla Roztocza, przypominając trochę układ piętrowy w górach. U podstawy pagórków, wzdłuż rzek i strumieni, rosną bagienne lasy olsowe i łęgowe. Na granicy mokradeł, rozciąga się pas mieszanych lasów dębowo-świerkowych. Na płaskim terenie przechodzi on w bory sosnowe, a na stokach pagórków w jodłowe. Szczyty wzniesień opanowała buczyna karpacka. 

Obszary nieleśne Parku to głównie wilgotne torfowiskowe łąki w dolinie rzeki Wieprz i kompleks stawów Echo na potoku Świerszcz. Tworzą one siedliska dla wielu wodno-błotnych gatunków i są ważnymi terenami  żerowania leśnych zwierząt. 
W Parku występuje ok. 750 gatunków roślin naczyniowych. Ich różnorodność wynika z położenia geograficznego Roztocza. Rośliny te należą do gatunków typowo środkowoeuropejskich (storczyki – na Roztoczu mamy największe stanowisko rzadkiego obuwika), górskich (tojad dziobaty, czosnek siatkowaty), północnych (zimoziół północny, bagnica torfowa), atlantyckich (sit sztywny, wąkrota zwyczajna), pontyjskich (pluskwica europejska) oraz stepowych (ożanka właściwa). Każdy z gatunków znajduje odpowiednie dla siebie miejsce w różnych kombinacjach warunków glebowych, wilgotności, nasłonecznienia, zacienienia oraz ukształtowania podłoża. 

Już kilkaset lat temu Zamoyscy zaczęli chronić tutejsze lasy, w celu utrzymania wysokiego pogłowia jeleni, dzików i saren do polowań. Przysłużyli się tym także innym zwierzętom. Ostatnio, po 200 latach nieobecności na Roztocze wrócił ryś. 

Na obszarze dzisiejszego Parku, Zamoyscy utrzymywali ostatnią na świecie hodowlę tarpana leśnego. W 1806 r. nieliczne zwierzęta rozdano miejscowym chłopom, u których skrzyżowały się z końmi domowymi. Na początku XX w. wykupiono niektóre mieszańce i zaczęto je hodować, aby odtworzyć okazy najbardziej przypominające dzikiego przodka. W ten sposób powstała hodowla konika polskiego. Jedna z nich znajduje się na terenie stawów Echo. Konik polski znajduje się w logo Parku.

Zwierzęta te posiadają łagodny temperament i charakter. Mają wiele cech charakterystycznych wymarłego tarpana: myszowatą maść i obfitą zimową okrywę włosową,  czarną grzbietową pręgę, niewysoki wzrost, dużą siłę i wytrzymałość oraz odporność na choroby.

Magda Szotek Śląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Częstochowie  Jeden z 16 Ośrodków Doradztwa Rolniczego w kraju. Śląski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Częstochowie realizuje na obszarach wiejskich województwa śląskiego zadania z zakresu doradztwa rolniczego. Podstawowym zadaniem Ośrodka jest doradztwo rolnicze, obejmujące działania w zakresie rolnictwa, rozwoju wsi, rynków rolnych oraz wiejskiego gospodarstwa domowego, mającego na celu poprawę poziomu dochodów rolniczych oraz podnoszenie konkurencyjności rynkowej gospodarstw rolnych, wspieranie zrównoważonego rozwoju obszarów wiejskich, a także podnoszenie poziomu kwalifikacji zawodowych rolników i innych mieszkańców obszarów wiejskich.

Warte odwiedzenia... Gorczański Park Narodowy