Czy jest sposób, aby zabezpieczyć gospodarstwo przed ASF – metody dezynfekcji
Zebrane dane i badania wskazują, że jego utrzymywaniu i ekspansji sprzyja m.in. stosowanie słomy, siana i zielonek zbieranych z terenów występowania przypadków ASF u dzików. Rośnie wtedy ryzyko zawleczenia wirusa do chlewni. Tymczasem, za ochronę hodowli przed ASF w pierwszej kolejności odpowiada właściciel gospodarstwa. Musi on podjąć działania zabezpieczające.
Ochrona przed ASF – prawidłowe zasady bioasekuracji
Aby ochronić swoje stada przed afrykańskim pomorem świń, niezbędne jest przestrzeganie poniższych zasad bioasekuracji i metod dezynfekcji:
1. niekupowanie świń niewiadomego pochodzenia;
2. ograniczanie możliwości wchodzenia na fermę (zamykane bramy wjazdowe oraz drzwi wejściowe, kontrola na wejściach do fermy), trzymanie świń w pomieszczeniach zabezpieczonych przed materiałem zakaźnym (siatki ochronne w oknach, specjalne drzwi), zabezpieczanie ferm utrzymujących świnie w systemie otwartym, podwójnym ogrodzeniem min 1,5 m wys., z wkopanym krawężnikiem lub na podmurówce;
3. wykładanie mat nasączanych regularnie środkiem dezynfekcyjnym przed wjazdem do gospodarstwa i wejściami do pomieszczeń dla świń oraz utrzymywanie czystości i dezynfekcje na fermie (zasady bioasekuracji i metody dezynfekcji);
4. na fermę nie mogą wchodzić osoby postronne, a chcący tam wejść, muszą umawiać to wcześniej, zostawić samochód przed fermą, zostawić odzież w przebieralni, wziąć prysznic i założyć odzież zastępczą, jeśli to możliwe, nie powinni też mieć bezpośredniego kontaktu ze zwierzętami na fermie;
5. osoby mające kontakt ze świniami w gospodarstwie nie mogą mieć własnych świń poza tym gospodarstwem i pracować przy ich obsłudze dodatkowo w innych fermach;
6. osoby pracujące w budynkach inwentarskich muszą używać odzież i obuwie ochronne;
7. zabezpieczanie pasz dla zwierząt hodowlanych przed dostępem do nich zwierząt wolno żyjących;
8. nie wolno karmić świń żadnymi odpadkami kuchennymi;
9. można dopuszczać do skarmiania zielonki i ziarna wyłącznie po ich inaktywacji od wirusa ASF, lub jeśli były przechowywane bez dostępu dzików przez min 30 dni (min 90 dni w przypadku słomy na ściółkę);
10. regularny monitoring (obserwacja) kondycji i stanu zdrowia hodowanych świń;
11. utrzymywanie świń w pomieszczeniach zamkniętych, z wyjątkiem trzymanych w systemie otwartym, wszystkie świnie muszą być jednak zabezpieczone przed jakimkolwiek kontaktem z dzikami i przed dostępem zwierząt domowych (psów, kotów);
12. wdrożenie programu monitorowania i zwalczania gryzoni, z dokumentacją o jego przestrzeganiu (usunięcie gryzoni z pomieszczeń inwentarskich i szczuroszczelność);
13. okresowe zabiegi dezynsekcji (tępienie szkodliwych owadów oraz ich jaj i larw – od kwietnia do listopada każdego roku) wraz z dokumentacją ich wykonywania;
14. rejestr środków transportu do przewozu świń, wjeżdżających na teren fermy oraz rejestr wejść ludzi do pomieszczeń hodowli świń. Im mniej pojazdów wjeżdża do fermy, tym mniejsze jest ryzyko zawleczenia ASF;
15. pisemny plan bioasekuracji, obejmujący: dokumentację przestrzegania wymagań określonych w punktach 4-6, program czyszczenia i dezynfekcji pomieszczeń oraz sprzętu mającego kontakt ze zwierzętami, rejestr używanych środków biobójczych, zasady używania, czyszczenia i dezynfekcji odzieży i obuwia ochronnego;
16. likwidacja i zakaz produkcji w chlewniach nieprzestrzegających zasad bioasekuracji oraz ścisły nadzór nad obrotem świń, w tym wnikliwe i skuteczne kontrole graniczne;
17. wyszukiwanie i utylizacja padłych dzików w regionach występowania ASF oraz ograniczanie populacji dzików;
18. rezygnacja z uczestnictwa w polowaniach właścicieli i pracowników chlewni oraz lekarzy weterynarii.
Metody dezynfekcji
Skuteczność zabiegu dezynfekcji zależy od: liczby i rodzaju drobnoustrojów chlewni, właściwości chemicznych i fizycznych oraz stężenia i czasu działania użytego środka dezynfekcyjnego, dokładności i warunków wykonania dezynfekcji (np. pH, temperatura, wilgotność, zanieczyszczenia organiczne i inne). Można stosować różne metody dezynfekcji, zależnie od grupy zwierząt, rodzaju i typu budynku, warunków bytowych i technologii chowu. Może to być dodawanie do wody wybranego preparatu tak, by uzyskać właściwy płyn dezynfekcyjny w ilości i stężeniu podanym przez producenta, a następnie rozprowadzenie opryskiwaczem cieczy roboczej (przy niskim ciśnieniu). Na rynku dostępne są specjalne rozpylacze. Można też zastosować wytwornicę pary i odkażanie parą o temp. do 200°C, z dodatkiem środka chemicznego. Wcześniej trzeba odpowiednio przygotować budynek do zabiegu.
Redakcja KalendarzRolnikow.pl
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
|
Co zrobić z resztkami pożniwnymi? |