_llal.jpg)
Wiosenne kontrole WIORiN - co sprawdzają inspektorzy?
Opublikowano 18.04.2019 r.
Co sprawdzą inspektorzy u producentów rolnych stosujących ś.o.r. dla użytkowników profesjonalnych?
Zgodnie z Ustawą z 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin do podstawowych zadań realizowanych przez pracowników Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Roślin i Nasiennictwa należy, m.in.: zmniejszenie zagrożenia ze strony organizmów szkodliwych, eliminacja negatywnych skutków wynikających ze stosowania środków ochrony roślin oraz nadzór nad produkcją materiału siewnego w pełni spełniającego wymagania zdrowotnościowe i jakościowe.
Podczas kontroli w takim gospodarstwie urzędnicy WIORiN skoncentrują się na:
1) wizualnej ocenie stanu technicznego opryskiwacza(y) i dokumentach stwierdzających jego (ich) dopuszczenie do użytkowania.
Tylko sprzęt sprawny technicznie i właściwie skalibrowany może posłużyć do prawidłowego wykonania zabiegu ochrony roślin. Używane opryskiwacze podlegają co 3 lata badaniom kontrolnym wykonywanym przez wyspecjalizowane firmy. Nowo zakupiony sprzęt do ochrony roślin uważany jest za sprawny przez 5 lat od nabycia – należy przy kontroli okazać dowód zakupu opryskiwacza, czyli fakturę. Prowadzenie kalibracji przez rolnika jest obowiązkowe, niezależnie od tego, czy sprzęt jest stary, czy nowy. Może ona zostać przeprowadzona w gospodarstwie i wówczas rolnik wykonuje ją samodzielnie.
2) dokumencie stwierdzającym uczestniczenie w szkoleniu w zakresie stosowania środków ochrony roślin sprzętem naziemnym, z wyłączeniem sprzętu montowanego na pojazdach szynowych oraz innego sprzętu stosowanego w kolejnictwie.
Szkolenia takie organizowane są również przez Łódzki Ośrodek Doradztwa Rolniczego z siedzibą w Bratoszewicach. Zgodnie z zapisem ustawy o środkach ochrony roślin z 2013 r., obejmują: szkolenia podstawowe dające uprawnienia na 5 lat oraz szkolenia uzupełniające, które należy przejść po upływie 5 lat od szkolenia podstawowego. Kurs zakończony jest egzaminem w formie pisemnego testu.
3) ewidencji zabiegów ś.o.r. oraz miejscu ich przechowywania, postępowaniu z pustymi opakowaniami oraz przestrzeganiu warunków określonych w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 31 marca 2014 r. w sprawie warunków stosowania środków ochrony roślin
4) spełnieniu wymogów – przez użytkowników profesjonalnych stosujących środki ochrony roślin – określonych w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 18 kwietnia 2013 r. w sprawie wymagań integrowanej ochrony roślin.
Pracownicy WIORiN sprawdzą, czy producent rolny przed zastosowaniem chemicznej ochrony roślin wykorzystał wszelkie dostępne działania i metody ochrony przed agrofagami, aby ograniczyć pestycydy (m.in.: czy stosuje płodozmian i właściwą agrotechnikę, przestrzega optymalnych terminów, wykorzystuje materiał kwalifikowany, zapobiega rozprzestrzenianiu się organizmów szkodliwych poprzez regularne czyszczenie maszyn i sprzętu oraz czy stwarza sprzyjające warunki do występowania organizmów pożytecznych (dotyczy owadów zapylających).
Wykorzystanie chemicznej ochrony roślin powinno być poprzedzone działaniami monitoringowymi w uprawie oraz podparte odpowiednimi instrumentami naukowymi i doradztwem.
Istnieje możliwość, aby kontrola odbyła się w przyjemnej dla obu stron atmosferze. Wystarczy przejść niezbędne szkolenia przed zastosowaniem ś.o.r. czytać etykiety, prowadzić wymaganą dokumentację, mieć sprawny sprzęt do oprysków i postępować zgodnie z zasadami integrowanej ochrony roślin.
Kiedy urzędnicy poddadzą obserwacji nasze uprawy i pobiorą próby do badań?
Pojawienie się pracowników urzędu na polu rolnika może być spowodowane interwencjami związanymi z podejrzeniami o nieprawidłowościach, skargami, donosami (zabiegi chemiczne należy wykonywać po zakończonych lotach owadów zapylających; ważne jest, aby zachować minimalne odległości od pasiek i wykonywać opryski tak, aby nie stwarzały zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska).
Inspektor może pobrać też z pola płody rolne do badania na pozostałości środków ochrony roślin. Ma ono na celu stwierdzenie prawidłowości stosowania tych preparatów zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz zapobieganie wprowadzaniu do obrotu płodów rolnych stwarzają-cych zagrożenie zdrowia ludzi i zwierząt. Wykonywane one są przez Centralne Laboratorium w Toruniu, laboratoria Instytutu Ochrony Roślin – Państwowego Instytutu Badawczego w Poznaniu oraz laboratorium Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach. Jeśli wynik pobranej próby nie przekracza najwyższych dopuszczalnych norm, a wykryty preparat znajdował się w prowadzonej przez rolnika ewidencji zabiegów, nie stwierdza się nieprawidłowości. Problem zaczyna się, gdy wykryta pozostałość pochodzi ze ś.o.r. niewpisanego do ewidencji zabiegów lub, co gorsza, jest to preparat niedopuszczony do stosowania w danej uprawie. Wtedy nakładany jest mandat karny. Zdarza się też, że wykryte pozostałości preparatu przekraczają najwyższy dopuszczalny poziom w danej uprawie. W takiej sytuacji rozpoczynane są działania w ramach funkcjonującego w Polsce Systemu Wczesnego Ostrzegania o Niebezpiecznej Żywności i Paszach – RASFF, który służy do wymiany informacji między organami urzędowej kontroli o żywności, paszy i materiałach do kontaktu z żywnością, potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia ludzi, zwierząt lub środowiska i działaniach następczych prowadzonych w wyniku zidentyfikowania takich produktów. Jeśli analiza ryzyka wykaże, że dany produkt stwarza zagrożenie dla konsumentów, podejmowane są działania mające na celu wycofanie produktu z rynku oraz nakaz utylizacji jeszcze niesprzedanych z gospodarstwa partii warzyw lub owoców. Wdrażane jest także postępowanie mandatowe.
Na polach pracownicy WIORiN monitorują także uprawy pod kątem obecności organizmów genetycznie zmodyfikowanych (GMO), czyli:
• pobierają próbki roślin z plantacji produkcyjnych (towarowych) i nasiennych do badań i przesyłają je do Centralnego Laboratorium w Toruniu; gatunki objęte kontrolą zostały uwzględnione w Programie kontroli upraw GMO zatwierdzonym przez Ministra Środowiska i Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, tj.: kukurydza, rzepak jary i ozimy oraz soja
• sprawdzają przestrzeganie zakazu stosowania materiału siewnego kukurydzy MON 810 (kontrola dokumentów i upraw), weryfikują czy odmiana nie znajduje się na liście odmian kukurydzy MON 810 objętej aktualnym zakazem; ich wykaz znajduje się Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 2 stycznia 2013 r. (DzU z 2013 r., poz. 39 z późn. zm.); trzeba zachować dokument zakupu takiego materiału siewnego, co pozwoli określić zastosowaną odmianę.
Pracownicy WIORiN kontrolują również osoby uprawiające i sprzedające ziemniaki, które wyprowadzają je poza teren gospodarstwa (np. do: centrów handlowych, sprzedaży na targowiskach, sklepów prowadzących sprzedaż detaliczną, restauracji, szpitali, szkół). Rośliny te bowiem są szczególnie podatne na porażenie przez organizmy kwarantannowe. Producenci tacy mają obowiązek wpisu do rejestru przedsiębiorców. Dotyczy to: producentów sadzeniaków i materiałów hodowlanych ziemniaka; producentów ziemniaków innych niż sadzeniaki, tj. konsumpcyjnych i przeznaczonych do przerobu przemysłowego; podmiotów zajmujących się ich obrotem – dystrybutorzy, magazyny zbiorcze, centra pakujące, sortujące ziemniaki, importerów z państw trzecich.
Każda osoba wpisana do rejestru przedsiębiorców dostaje numer identyfikacyjny – indywidualny, wyłącznie nadany jednemu podmiotowi. Zarejestrowani producenci, dystrybutorzy, importerzy objęci są nadzorem sprawowanym przez pracowników WIORiN. Chcąc się zarejestrować, trzeba złożyć wniosek o wpis do rejestru przedsiębiorców do wojewódzkiego inspektora ochrony roślin i nasiennictwa właściwego ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania podmiotu. Brak takiego wpisu, przy jednoczesnym wprowadzaniu lub przemieszczaniu bulw ziemniaka oraz uniemożliwianie lub utrudnianie inspekcji wykonywania czynności urzędowych skutkuje nałożeniem kary grzywny w postaci mandatu karnego.
Natomiast podmiot, który wyprowadza z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do innych państw członkowskich rośliny (bulwy ziemniaków), produkty roślinne lub przedmioty, a jednocześnie nie zaopatruje ich w dokumenty lub oznakowania wymagane przy przemieszczaniu do innych państw członkowskich, podlega karze pieniężnej w wysokości od 2.000 do 12.500 zł.
Karę pieniężną określa, w drodze decyzji, wojewódzki inspektor właściwy ze względu na siedzibę albo miejsce zamieszkania podmiotu, albo – w przypadku braku miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wojewódzki inspektor przeprowadzający kontrolę.
 |
Redakcja KalendarzRolnikow.pl
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj
|
