KalendarzRolników.pl
PARTNERZY PORTALU
  • Partner serwisu Kujawsko-Pomorski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
  • ODR Bratoszewice
  • Narodowy Instytut Wolności
  • Partner serwisu Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi w Warszawie
  • Partner serwisu Krajowa Rada Izb Rolniczych

WYSZUKIWARKA

Radość z relikwii św. Hildegardy

Opublikowano 15.10.2019 r.
Nie jest możliwy duchowy rozwój człowieka bez łaski Bożej, która nie jest niczym innym jak Bożą Obecnością, kojarzoną w teologii z Opatrznością Bożą. Bóg wspomaga człowieka w jego wyborach. Chce, aby były dobre i prowadziły go do szczęśliwości wiecznej.

Jest prawdą, że zmaganie się człowieka ze złem nie jest łatwe. Możliwości, jakie tkwią w człowieku obarczone są słabością i pożądaniem, w które nie tylko próbuje, ale zdecydowanie często wchodzi szatan i czyni z nich – niestety z udziałem słabej woli człowieka – grzech czy to powszedni, czy też ciężki.

Oczywiście, w tej duchowej, wewnętrznej walce, człowiek nie jest sam. Obecna jest Trójca Święta, jedyny Bóg Wszechmogący, który działa jak chce i kiedy chce, ale zawsze dla dobra ludzi. Człowieka wspiera także Kościół, a w nim sakramenty Jezusa Chrystusa, Jego słowo i ewangeliczny przykład. Wszystko, co Boże dokonuje się również w mocy Ducha Świętego, który roznieca w człowieku swoje dary i owoce, a szczególnie w duszy ludzkiej rozgaszcza się jako wdzięczna mądrość Boża, światło rozumu, rozstrzygająca rada, honorowe męstwo, zdumiewająca umiejętność, gorąca i pełna sprawiedliwości pobożność i całkowicie ufna bojaźń Boża.

Wewnętrzne życie człowieka, w tej jego istotnej przestrzeni budowania właściwych relacji z Bogiem i ludźmi, ale i całym stworzeniem, nie jest pozbawione pomocy tych, którzy już cieszą pełnią wiecznego szczęścia, czyli osób świętych. W tym miejscu powiedzmy tylko o ważności kultu świętych relikwii, jakkolwiek mamy w świadomości nieproporcjonalny do kultu innych świętych kult maryjny i „rzucający” wszystkich chrześcijan na kolana kult Najświętszej Eucharystii.

W Kościele katolickim kult relikwii jest bardzo ważny. Dzięki relikwiom chrześcijanin doświadcza szczególnej obecności świętych patronów, których sobie dobiera zgodnie z własną wolą. Nikt przecież nie jest w Kościele przymuszany do szczególnej czci tego bądź innego świętego. Nikt nie musi, np. pod karą popełnianego grzechu, wyjątkowo honorować jakiegoś świętego, np. poprzez ucałowanie jego relikwii. Z pewnością nie może i nie powinien takich postaw lekceważyć, a tym bardziej ośmieszać, co już bezpośrednio uderzałoby w brak szacunku wobec tych, którzy kierują się inną wrażliwością czy wprost pobożnością.

Ogólnie rzecz biorąc mówi się o relikwiach pierwszego i drugiego stopnia. Pierwsze, „najmocniejsze” dotyczą ciała świętego (np. cząsteczka kości, krew świętego). Drugie reprezentują najbliższe „środowisko”, w którym żył i działał nasz święty (np. modlitewnik czy różaniec, który był używany przez świętego). Są też i relikwie trzeciego stopnia, które powstają poprzez potarcie, dotknięcie relikwii pierwszego i drugiego stopnia.

Oddziaływanie relikwii jest różne. W pierwszym rzędzie zależy od Boga. On może się nimi posłużyć jak i kiedy chce. Istotne znaczenie w kulcie relikwii ma wiara człowieka. Silna, ufna, wiążąca całe jestestwo wiernego z Bogiem, który nie wzgardził umieścić „cząstki” swej Przenajświętszej Istoty w relikwii świętego, stanowi fundament „zadziałania” relikwii, jakiego spodziewa się proszący. W tym przypadku zawsze jest to działanie uświęcające, które uzdrawia częściowo lub całkowicie duszę i ciało. Obejmuje zatem umysł i pamięć, wyobraźnię i plany, emocje i powiązania, wybory i rozstrzygnięcia. Leczy nadto ciało i je uzupełnia. Odbudowuje przede wszystkim relacje, które z winy człowieka stały się przestrzenią popełnianego zła, łamiącej prawo Boże niewierności oraz niszczycielskiej nienawiści samego Boga, siebie samego, jak i bliźniego.

Dobrze się stało, że legnickie środowisko, które czci św. Hildegardę z Bingen może szczycić się relikwiami tej czcigodnej Doktor Kościoła. Są one w posiadaniu dr Alfredy Walkowskiej, która po trudach ich zdobycia, z pewnością zadba, aby znalazły godne miejsce w Legnicy – mieście już tak wspaniale ubogaconym przez Relikwie Ciała Pańskiego, znajdujące się w Sanktuarium św. Jacka. Posiadane relikwie św. Hildegardy są pierwszego stopnia. Jest to cząstka kości naszej świętej.
Dziękując Bogu za ich obecność w naszym hildegardowym środowisku, módlmy się, abyśmy przez stale rozwijający się kult św. Hildegardy, rzeczywiście chcieli i umieli oddawać swoje życie doczesne Bogu, aby w przyszłości móc wraz z nią wdzięcznie uwielbiać Boga, który nas stworzył i odkupił, a obecnie tak płomiennie zaprasza do pełnego uświęcenia naszego człowieczeństwa w Chrystusie Jezusie, naszym Jedynym Panu.

Artykuł pochodzi z kwartalnika „Hildegarda” nr 2/3 (18/19) 2019 

 
kontakt1.jpg
Ks. Bogusław Drożdż
Stowarzyszenie Centrum św. Hildegardy w Polsce 
Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

Komitet do spraw pożytku publicznego
NIW
Sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030
PROO