Rodzaje turystyki konnej

Pierwszą, i z pewnością jedną z najpopularniejszych, jest rajd. Wprawdzie jest to forma zaliczana do dyscyplin jeździeckich, ale może być także traktowana rekreacyjnie przez tych, którzy nie chcą walczyć o zwycięstwo, lecz pragną z perspektywy grzbietu konia podziwiać krajobraz. Rajd polega na przebyciu wyznaczonego odcinka trasy w pewnym określonym czasie.

Możemy wyodrębnić rajdy wieloetapowe – turysta jest w drodze parę dni, spędza w siodle po 5-6 godzin i nocuje w ustalonych ośrodkach znajdujących się na trasie,
• gwiaździste – to atrakcja dla lubiących „spartańskie” warunki (nocleg pod gołym niebem) i codzienne wyjazdy w dzikie, dotąd
niedostępne tereny,
• weekendowe – forma podobna do rajdów wieloetapowych, różni się tylko ilością czasu w trasie,
• jednodniowe – kilkugodzinne wypady wyznaczoną trasą dostosowaną do umiejętności turysty,
• spacery konne – wyjazdy na 2-3 godz. w okolice ośrodka, w którym znajduje się jeździec.

Dodatkową atrakcją rajdu jest fakt, że w taką podróż wyrusza się grupowo. Dzięki temu możemy zawrzeć nowe przyjaźnie, poznać wspaniałych ludzi, którzy podobnie jak my kochają konie i chcą przeżyć przygodę życia. Ważną kwestią tego rodzaju turystyki konnej jest dostosowanie tempa jazdy do najsłabszego jeźdźca, aby każdy mógł poradzić sobie w podróży. Z reguły rajdy są poprzedzone przygotowaniem turysty do trasy. Musi on nauczyć się chodzenia w zastępach konnych w taki sposób, aby nikomu nie utrudniać jazdy. Należy także zadbać o odpowiednie wyposażenie, są bowiem rzeczy, których nie może nam zabraknąć w takiej poww dróży. Wszystkie trudy wynagrodzą z pewnością piękne widoki i niezapomniana przygoda. Wśród grup zorganizowanych, np. młodzieży szkolnych, ale i osób indywidualnych, popularne są także obozy konne, które oferuje prawie każdy ośrodek jeździecki. Tego typu rozrywka to nie tylko jazda konna, to także opieka nad zwierzęciem.
Inną formą ogólnodostępną jest nauka jazdy konnej. Lekcja może trwać ok. 1,5 godziny, w zależności od stopnia zaawansowania jeźdźca. Ośrodki oferują również naukę skoków przez przeszkody czy bardzo popularnego w ostatnich latach westernowego stylu jazdy.

Dużym zainteresowaniem wśród miłośników jeździectwa cieszy się impreza zwana „Hubertusem”. To ogromne przeżycie, zwłaszcza dla kogoś, kto pierwszy raz uczestniczy w podobnej zabawie. „Hubertus” polega na gonitwie za lisem, czyli jeźdźcem z doczepioną do czapki lub ubrania kitą. W zabawie może uczestniczyć każdy, kto ma ochotę – organizatorzy przygotowują trasy o różnej trudności. Coraz częściej ośrodki dołączają do swojej oferty hipoterapię leczącą zarówno dzieci, jak i dorosłych z różnych dolegliwości zdrowotnych.

Zwłaszcza kontakt niepełnosprawnego dziecka ze zwierzęciem ma ogromny wpływ na jego dalsze leczenie. Jednak aby zajmować się hipoterapią, ośrodki muszą posiadać kadrę odpowiednio wykwalifikowanych ludzi.

Jeździectwo to bardzo dynamicznie rozwijająca się forma wypoczynku i wyciszenia. Coraz częściej wybieramy naturę, a nie zatłoczone miejscowości turystyczne, dlatego ośrodki jeździeckie elastycznie przystosowują się do zaspokajania różnych potrzeb turysty-koniarza.

Zapraszamy do obejrzenia naszej wizyty w stadninie "Złoty konik".

Ewelina Kliś Artykuł opracowany we współpracy ze specjalistami ze Śląskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Częstochowie  Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj