Herbicydy dla ozimych po wschodach

Herbicydy powschodowe jesienią stosuje się zwykle do fazy 4-5 liści zbóż (przeważnie wypada to w terminie do końca listopada), do końca krzewienia, a niektóre nawet do końca jesiennej wegetacji, jednak nie później niż na 3-4 dni przed spodziewanym mrozem lub silniejszymi przymrozkami. Rośliny uprawne muszą mieć ten czas na regenerację, a chwasty na pobranie substancji czynnej. Na etykietach znajdziemy zawsze szczegółowe zalecenia dotyczące: dawek, terminów i faz  rozwojowych zbóż, w jakich można zastosować herbicydy. Bardzo ważne jest też sprawdzenie fazy rozwojowej chwastów – najlepiej zwalczać je we wczesnym etapie.

Dobierając herbicydy musimy zawsze sprawdzić, jakie substancje czynne zawierają, ponieważ należy stosować je przemiennie, aby nie dopuścić do wystąpienia odporności chwastów. Pod różnymi nazwami handlowymi mogą znajdować się te same substancje czynne, a z kolei substancje o różnych nazwach mogą mieć taki sam mechanizm działania na chwasty, jeżeli należą do tej samej grupy.

Herbicydy do stosowania jesienią zawierają substancje o 6 mechanizmach działania (wg klasyfikacji HRAC – międzynarodowej organizacji Herbicyde Resistance Action Commitee skupiającej jednostki badawcze oraz firmy produkujące herbicydy):
• grupa A – hamowanie biosyntezy kwasów tłuszczowych: klodinafop, pinoksaden
• grupa B – inhibitory syntezy aminokwasów: chlorosulfuron, florasulam, mezosulfuron metylowy, penoksulam
• grupa C – inhibitory fotosyntezy: chlorotoluron (nie można stosować w odmianie Hondia), metrybuzyna
• grupa F – inhibitory syntezy pigmentów: beflubutamid, diflufenikan, fluorochloridon; pikolinafen
• grupa K – inhibitory wzrostu merystemów: flufenacet, pendimetalina
• grupa N – inhibitory syntezy lipidów: prosulfokarb.

W Polsce stwierdza się wysokie zagrożenie odpornością na substancje czynne z grupy B, w przypadku miotły zbożowej, chabra bławatka, wyczyńca polnego, maku polnego, a średnie z grupy A, dla miotły zbożowej i wyczyńca polnego.

Należy pamiętać, aby wiosną w zbożach ozimych nie wykonywać poprawek herbicydami z grupy, którą zastosowano do zabiegów jesienią. Takie nieskuteczne poprawki są widoczne na polach po wykłoszeniu zbóż w postaci łanów miotły zbożowej, która wzięła się jakby znikąd. Dlatego wypełniając „Ewidencję zabiegów ochrony roślin” warto zapisywać oprócz nazwy handlowej także substancje czynne, aby można było sprawdzić, co na polu było zastosowane jesienią lub w poprzednim okresie wegetacji i dobrać herbicyd z innej grupy. Przy sporządzaniu we własnym zakresie mieszanek zbiornikowych herbicydów trzeba zwracać uwagę, aby nie tworzyć mieszanki z preparatów o tym samym mechanizmie działania.

Najskuteczniejszą metodą ograniczenia powstawania odporności chwastów jest stosowanie w gospodarstwie pełnej agrotechniki i płodozmianu. Po zbiorach należy jak najszybciej wykonywać uprawki pobudzające chwasty do kiełkowania, a następnie ich niszczenie również uprawkami, podorywką czy orką. Zmianowanie upraw ogranicza występowanie chwastów, ale też pozwala na wykorzystywanie herbicydów z różnych grup chemicznych.